Een zoektocht naar identiteit en religie

Inge Schilperoord (1973) is forensisch psycholoog en schrijver. In 2015 debuteerde zij met het boek Muidhond, een boek dat lovend ontvangen werd, de Bronzen Uil 2015 won en diverse nominaties in de wacht sleepte. Zeven jaar na haar debuut verschijnt haar tweede boek Het licht in de stad.

In Het licht in de stad maak je kennis met de 16-jarige Sophie ten Boer die een aantal maanden geleden haar vader heeft verloren door een noodlottig ongeval in de Ardennen. Haar moeder heeft ze nooit gekend. Haar vader was een strafrechtadvocaat die de verdediging op zich nam van jonge moslimextremisten die zijn teruggekeerd uit het kalifaat. Hij was er van overtuigd dat de acties van deze jongeren niets met hun religie te maken hadden maar werden veroorzaakt door andere omstandigheden. Samen met hem verdiepte Sophie zich in de Arabische taal en de Koran. Nu hij er niet meer is blijft ze met een heleboel vragen achter. Wat dreef deze moslimextremisten dan, wat is de islam en wanneer ben je een goede moslim? Maar ook: waarom besteedde mijn vader meer tijd aan deze jongeren dan aan mij? Om een antwoord te vinden op haar vragen en om dichter bij haar vader te kunnen komen en zijn goedkeuring te krijgen, besluit ze een profielwerkstuk te schrijven over de Islam samen met de Afghaanse Zala, een schoolgenoot, van wie ze hoopt te leren hoe de islam echt is.

In Het licht in de stand neemt de schrijver je mee in de gedachtewereld van de hoofdpersoon. Je zit bijna letterlijk in haar hoofd. Vanaf de eerste bladzijde wordt er een wat donkere sfeer geschapen die goed past bij hoe Sophie zich voelt en als lezer word je daar direct in meegesleept. Je weet wat ze denkt en waar ze mee worstelt. De grote thema’s als rouw, eenzaamheid en de zoektocht naar wie ze nu eigenlijk is, worden mooi verwoord en zijn goed invoelbaar.

‘De gedachte die haar besprong zodra ze ook maar even niet oplette. Bij wie hoor ik? Voor wie leef ik nog? Haar schedelhuid trok samen van een bodemloze angst. Haar moeder was allang dood, die had ze nooit gekend. Nu was haar vader ook dood. Er was niemand meer op de wereld die het allermeeste van haar hield.’

Het verhaal leest soepel en Schilperoord schrijft met veel oog voor detail. Soms echter zo gedetailleerd dat er weinig aan de verbeelding van de lezer wordt over gelaten. Ook sluipen er naarmate het boek vordert wat te veel ongeloofwaardigheden in het verhaal. Dat Sophie een cliëntendossier vindt tussen de spullen van haar vader is iets wat niet waarschijnlijk is maar kan gebeuren. Het gemak waarmee ze uiteindelijk in contact komt met één van de kalifaatmeisjes die nog in het kalifaat verblijven, is echter zeer onwaarschijnlijk. Het slot van het verhaal mist dan ook overtuiging en laat door het open einde de lezer wat verdwaasd achter.

Met Het licht in de stad heeft Schilperoord een mooi portret neergezet van een pubermeisje dat op zoek is naar haar identiteit na het verlies van haar vader. Een meisje dat graag gezien wil worden. Dat ze daarbij de fascinatie van haar overleden vader voor de islam volgt is heel natuurlijk en dat maakt haar zoektocht ook invoelbaar en geloofwaardig. De gebeurtenissen daaromheen voegen helaas niets extra’s aan het verhaal toe en dat is jammer.