Openhartig en indrukwekkend
Milouska Meulens (Willemstad, Curaçao, 1973) is naast schrijver van kinderboeken vooral bekend van verschillende televisie programma's. Het autobiografische Moederland is haar romandebuut.
'Hoewel ze over grote thema's schrijft, zoals racisme, discriminatie, slavernij en kindermishandeling, schuwt ze geen enkele situatie en spaart zichzelf daarin ook zeker niet.' – recensent Harriet
Wanneer haar vader in 2017 overlijdt, gaat het langzaam bergafwaarts met Milouska Meulens. Ze verliest haar baan, haar tweede huwelijk loopt op de klippen en ze belandt in een depressie. Na een zware buikoperatie besluit ze naar haar moeder te gaan om zich te laten verzorgen en op zoek te gaan naar waar ze echt thuishoort en vooral om daar over te schrijven zonder schaamte of schuldgevoel.
'Als ik mijn verhaal wil opschrijven, dan mag ik dat. Niemand hoeft me daar toestemming voor te geven. Er bestaan geen regels die zeggen dan presentatoren of schrijvers over zichzelf moeten zwijgen'
Dat Meulens het nodige heeft meegemaakt in haar leven tot nu toe, blijkt al uit de tijdbalk waarmee ze haar eigen verhaal begint. Dit is ook meteen de enige chronologie in haar verhaal. Liggend in een donker kamertje bij haar moeder, waar de enige prikkels die ze krijgt de bobbels en ruwe plekjes op de muur naast haar bed zijn, wisselen de verhalen in heden en verleden en tussen Nederland en Curaçao elkaar af.
De schrijfstijl van Meulens is vlot en prettig om te lezen. Ze schrijft beeldend en gebruikt mooie metaforen. Door regelmatig korte zinnen te gebruiken ontstaat er een bepaald ritme bij het lezen. Een ritme waardoor de ernst van een aantal dingen langzaam maar zeker tot je doordringt. Vervolgens schrijft ze weer beschouwend zodat je van een afstandje naar het geheel kunt kijken en je weer even op adem kunt komen. Zo lukt het haar om het verhaal nergens echt zwaar te laten worden en je soms ook even te laten glimlachen.
'Milouska Meulens, bijna zevenenveertig jaar, stiekeme roker en drinker, stiekem niet altijd veganist, niet alleen als Mol een stiekemerd, stiekem slecht in houden van, stiekem niet slim, stiekem niet echt slank, alleen maar goed in buik inhouden, stiekem boos, stiekem bang, de stiekemste van alle stiekemen: een lafaard.'
Hoewel ze over grote thema's schrijft, zoals racisme, discriminatie, slavernij en kindermishandeling, schuwt ze geen enkele situatie en spaart zichzelf daarin ook zeker niet. Tegelijkertijd houdt ze de lezer een spiegel voor. Hoe tolerant we ook zeggen te zijn, met een aantal van haar persoonlijke ervaringen laat ze zien dat dit zeker nog geen vanzelfsprekendheid is. Dat haar verhaal ook voor een deel het verhaal van haar broer en zussen is, is ze zich goed bewust. Haar worsteling en de beslissingen die ze hier in neemt laat ze goed zien middels de WhatsApp-berichten en de niet verstuurde brieven.
Langzaam maar zeker zie je dat door haar zoektocht en de verhalen van haar moeder, Meulens ontdekt waar ze vandaan komt en wie ze echt is en krijgt ze weer vertrouwen in de toekomst. Als lezer blijf je achter met het besef dat wat je van iemand ziet vaak niets zegt over het verhaal erachter.
Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!
Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een dichtbij boek' en 'Lees een pittig boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Harriet
Gesponsord
Een indringend verhaal op het scherp van de snede, vanuit de belevingswereld van de strafrechtadvocate die als slachtoffer moet strijden voor een eerlijke behandeling onder het recht waar ze altijd in heeft geloofd.
Hetzelfde boek lezen brengt mensen samen: je hebt direct iets om over te praten! Daarom lezen we in november met heel Nederland 'Joe Speedboot' van Tommy Wieringa. Je haalt het boek gratis op bij je bibliotheek.
'Bevreemdend, mysterieus en ongelofelijk. Esther Gerritsen maakt het onbereikbare perspectief herkenbaar.' – Jury Boekenbon Literatuurprijs 2024 over Gebied 19
