Twee mensen, twee honden en een berg
Vlak nadat ze elkaar hebben leren kennen besluiten Bell en Sigh om samen met hun honden Pip en Vos te gaan wonen op een afgelegen plek aan de kust van Ierland. Een klein huisje aan de voet van een berg. Een berg die ze willen gaan beklimmen. Met de weinige bezittingen die ze hebben en met de spullen die ze vinden in en om het huis maken ze langzaam hun eigen plekje van. De dagen vullen ze met boodschappen doen, een moestuin beginnen, zwemmen in zee, naar een steeds slechter wordend beeld op de televisie kijken en zich verwonderen over alles om hun heen. Zo verstrijken er weken, maanden en jaren waarin ze steeds meer op zichzelf komen te staan en het contact met vrienden en familie verwaterd.
‘Maar Bell en Sigh waren benieuwd wat er zou gebeuren als twee teruggetrokken misantropen gingen samenwonen.
Een gedeeld kluizenaarsbestaan, een sekte met twee leden, dat was hun experiment.’
Met een mooie heldere en vooral poëtische schrijfstijl neemt Baume je mee in het leven van Bell en Sigh. Hoewel er ogenschijnlijk niet veel gebeurt zijn het de kleine details die maken dat je door wilt lezen. Merken dat alles steeds viezer wordt, ze steeds meer afstand nemen van alles en dat ze leven met de seizoenen en alle weerselementen. Door opsommingen, alliteraties en wit stukken in de tekst ontstaat er een vertraging en een prettig ritme in het verhaal.
'Zo was er de bas van een bolle bromvlieg, de snerpende sopraanmug, de altpartij door een clubje kamervliegen.'
Opvallend is het ontbreken van dialogen in het verhaal. Hierdoor leer je Bell en Sigh niet heel goed kennen. Ze stellen geen vragen, hebben geen discussies en er zijn ook nauwelijks emoties. Toch blijf je als lezer nieuwsgierig naar wat er nog mogelijk te gebeuren staat en of ze uiteindelijk de berg nog gaan beklimmen.
Na het leven van de laatste zinnen leg je het boek niet zomaar aan de kant, maar blijf je nog even nagenieten van wat je gelezen hebt en vraag je je af of je zelf zo zou kunnen of willen leven.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Harriet
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
