Overpeinzingen en extremen in de sneeuw

Sylvain Tesson (Parijs, 1972) is reiziger, filosoof en avonturier en vooral bekend om zijn boeken over zijn belevenissen tijdens zijn nogal extreme reizen. In Nederland werd hij bekend door het boek Zes maanden in de Siberische wouden (2012) waarin hij zijn kluizenaarsbestaan in hutje aan het Baikalmeer in Siberië beschrijft. Van zijn boek De sneeuwpanter (2021), over zijn zoektocht naar de sneeuwpanter in de Himalaya, werd een documentaire gemaakt. In zijn nieuwste boek Wit, dat uit het Frans vertaald is door Eef Gratema, zoekt Tesson de extremen in de Alpen op.

In de periode 2018 – 2021 maakt Tesson telkens aan het einde van de winter een trektocht van enkele weken over alle bergtoppen van de Alpen. Hij reist van Menton aan de Middellandse Zee naar Triëst aan de Adriatische Zee. Hij reist niet alleen, samen met Daniel de Lac de Fugères, wereldkampioen rotsklimmen en van beroep berggids, gaat hij deze uitdaging aan. Ze krijgen op delen van de reis gezelschap van Philippe Rémoville, die na het lezen van het boek Ongebaande paden als eerbetoon aan de schrijver, de Alpen in zijn eentje wil oversteken.

Op ski's en te voet, met harsijzers en stijgvellen gaan ze over steile bergkammen, door smalle kloven en trotseren ze (dreigende) lawines. Overnachten doen ze in refuges. Sommige zijn bemand, bij andere moeten ze alles zelf regelen, tot het sneeuwvrij maken van de deur om naar binnen te kunnen aan toe. Hier komen ze bij van de inspanningen van de dag, eten soep, drinken liters thee, lezen een boek dat door ander bergbeklimmers achtergelaten of staren alleen maar in het vuur. Een enkele keer wijken ze uit naar een skidorp waar ze genieten van de luxe van een hotel. En verder is er vooral de sneeuw of beter gezegd 'Het Wit' zoals Tesson het noemt.

In totaal duurt de reis vijfentachtig dagen. Elke hoofdstuk is een verslag van één dag van de reis. Tesson begint elk hoofdstuk met de route van die dag en het aantal meters dat ze moeten stijgen, om vervolgens in zijn eigen, uit zijn andere boeken, zo bekende schrijfstijl zijn dag te beschrijven. Hij combineert zijn belevenissen met prachtige natuurbeschrijvingen en mooie observaties en maakt regelmatig verwijzingen naar literatuur, kunst en filosofie. Tijdens zijn tocht gaan zijn gedachten alle kanten op, van overpeinzingen over schilders van winterlandschappen, via uitspraken van filosofen naar het vergelijken van de ervaring van het alpine skiën met de finale van Mahlers negende symfonie. De weinige dialogen zijn kort maar krachtig en hebben een droge humor.

Tegen het einde van het boek slaat de vermoeidheid toe, bij reiziger en schrijver. Het lijkt wel alsof de dagen korter worden en het verslag een beetje wordt afgeraffeld. Door de maatregelen rondom corona wordt het reizen wat lastiger, al staan ze op grote hoogte wat verder af van deze problematiek en de impact die dit heeft. Heel veel woorden maakt Tesson er dan ook niet aan vuil. Hilarisch is wel het korte verhaal over de strijd tegen de 'territoriale ongelijkheid' dat hij op een avond in een van de hutten schrijft en wat zeker stof tot nadenken geeft.

Met Wit doet Tesson wat hij in zijn eerdere boeken ook heeft gedaan. Hij neemt je mee op avontuur, laat je genieten van de omgeving en maakt je deelgenoot van zijn vaak filosofische overpeinzingen. Je moet kunnen accepteren dat je niet iedere filosoof, schilder of schrijver zult kennen. Is dat geen probleem, dan is Sylvain Tesson een ideale reisgenoot.

Wil jij ook meer en leuker lezen? Lees dan dit boek voor de Hebban Reading Challenge van 2024!

Vink er bijvoorbeeld de volgende checklistcategorieën mee af: 'Lees een licht boek' en 'Lees een jong boek'. Meedoen kan via Hebban.nl/challenge.