Soms moet het alleen bij de eerste houden.

Fourth wing vond ik fantastisch. Ik kon het niet wegleggen. Toen onyx storm uitkwam wilde ik de eerste 2 delen weer lezen om alles weer naar boven te halen. Hierbij vond ik het eerste boek nog beter. De wereld was bekend dus ik kon de stortvloed aan informatie beter verwerken. Het tweede deel had echter het tegenovergestelde effect. Ik ergerde me groen en geel aan Violet en wist niet hoe snel ik al die “stomende” scenes, die werkelijk nergens op sloegen, kon overslaan. Geloof me, dat waren veel overgeslagen pagina’s.

Met goede hoop begon ik aan het derde deel maar ik werd teleurgesteld. Het niveau lijkt met elk boek minder te worden. Het kon me, op enkele stukken na, amper boeien. Ik vind Violet nu oprecht een irritant, koppig, zeurderig kind en het verhaal vind ik chaotisch. Hele stukken gebeurd er nagenoeg niks (op violet drama na) om vervolgens ineens zoveel voor je kiezen te krijgen dat je de kluts kwijt raakt.

Een volgend deel sla ik denk ik over. Soms is het gewoon beter om alleen het eerste deel te lezen en het dan te laten.