Heerlijk.. Genieten voor alle grumpy/sunshine en forces Proximity fans!

Achterflap:
Dat je idool in het echt meestal tegenvalt, ontdekt Eva op een pijnlijke manier. Of eigenlijk is het vooral pijnlijk voor schrijver Max Mulder, want door Eva’s onhandigheid breekt hij zijn hand en komt de deadline voor zijn nieuwe boek in gevaar. Bovendien dreigt hij een grote internationale filmdeal mis te lopen. Onder druk van zijn literair agent trekt Eva bij Max in om hem te helpen. Ze moet erg wennen aan de stilte van het boshuis waar de norse Max zich heeft teruggetrokken. Gelukkig zijn de mensen in het dorp een stuk minder stug. Max heeft vooral moeite met de plotselinge aanwezigheid van een huisgenoot en al helemaal als Eva zich begint te bemoeien met de inhoud van zijn boek. Beiden kijken dan ook reikhalzend uit naar de dag dat hun ongewone samenwerking erop zit. Maar hoe meer tijd ze noodgedwongen in elkaars buurt doorbrengen, hoe meer er een onmiskenbare aantrekkingskracht tussen hen voelbaar wordt. Terwijl de deadline nadert wordt het steeds moeilijker voor Eva en Max om weerstand te bieden aan hun ontluikende gevoelens. Zullen ze ontdekken dat liefde soms te vinden is op de meest onverwachte plek en bij de meest onverwachte persoon?

Recensie:
“Beter dan fictie” is na “Binnen de lijntjes” de tweede feelgood roman van auteur Mireille Versteeg. Als ik twee tropes geef: Grumpy/sunshine en forced proximity, dan is het eigenlijk al klaar toch? Dit verhaal moet je lezen! Zelf ga ik in elk geval heel erg goed op verhalen zoals deze. Je leest dit verhaal vanuit twee perspectieven, die van Eva en die van Max, zo krijgt je in beide kanten van het verhaal een inkijkje. Je leest wat beide personages denken en voelen en daardoor kun je je goed inleven in de keuzes die ze maken. Door een nogal lullige gebeurtenis tijdens een opname in een tv show, breekt Eva per ongeluk de hand van Max. Alleen Max is een bestseller auteur en zit op een deadline van zijn nieuwe boek. Hij heeft nog slechts drie weken en anders gaat ook de aangeboden filmdeal (vanuit Amerika) rondom zijn serie niet door. Als Eva door haar werkgever en door de literair agent van Max eigenlijk een soort van gedwongen wordt bij Max in te trekken in zijn afgelegen boshuis om hem te helpen, is er geen weg meer terug.

Direct vanaf het begin heeft dit verhaal je in zijn greep. Je moet gewoon weten hoe dit alles af gaat lopen en of het Eva lukt om Max te helpen de deadline te halen. Eva en Max staan behoorlijk verschillend in het leven, maar tegenpolen trekken elkaar aan toch? Het is een weg van aantrekken, afstoten, negeren en opmerken.. Langzaamaan beginnen ze aan elkaar te wennen en zie je de muurtjes afbrokkelen, maar is het genoeg om elkaar echt te vertrouwen en een band op te bouwen? De bij-personages zijn ook allemaal prima op hun plek in het verhaal en voegen op hun eigen manier iets bij aan het grote geheel. Het gemoedelijke kleine dorpje en alle inwoners komen voor je ogen tot leven en zorgen voor een heerlijk ons kent ons gevoel.

De schrijfstijl van Mireille Versteeg is vermakelijk, prettig, vlot, meeslepend, verslavend en heeft een mooie balans tussen luchtig en serieus. Je vliegt door de hoofdstukken heen, waardoor het boek binnen de kortste keren uit is. Aan het einde sla je dit heerlijk verhaal met een diepe zucht en een grote glimlach op je gezicht dicht. “Beter dan fictie” zal elke feelgoodliefhebber een aantal hele fijne leesuurtje bezorgen, zeker als de tropes grumpy/sunshine en force proximity helemaal je ding zijn. Ik kan niet wachten op nog meer verhalen van Mireille Versteeg te lezen.