Lezersrecensie
Zo hoort feelgood te zijn!!
Olivia geniet met volle teugen van haar eigen theater aan de Valentijnstraat. In het gebouw, dat al generaties in de familie is, worden ieder jaar de mooiste toneelstukken opgevoerd. Deze zomer is het tijd voor Romeo en Julia. Helaas voor Olivia wordt de rol van Romeo vertolkt door de knappe Finn Donnovan, Nederlands bekendste toneelacteur van het moment. Olivia kent hem nog van de toneelacademie, waar ze het op zijn zachtst gezegd niet met elkaar konden vinden. Finn Donnovan betekent echter ook volle zalen, dus Olivia neemt zijn aanwezigheid voor lief. Gelukkig hoeft ze hem niet vaak te spreken… Maar dan raakt de actrice die de rol van Julia vertolkt door een onfortuinlijk ongeval geblesseerd en is Olivia de enige die de tekst vanbinnen en vanbuiten kent. Zullen zij en Finn hun onenigheid aan de kant kunnen zetten om voor het optreden van hun leven te gaan?
“De derde akte” is het derde deel uit de Valentijnstraat, een feelgoodtrilogie geschreven door Iris Visser, over drie ondernemende vriendinnen in het gezelligste winkelstraatje van Valkenburg. Dit derde deel heeft je weer direct vanaf het begin in zijn greep en je leest deze 160 pagina’s dus ook weer binnen de kortste keren uit. Stoppen met lezen was bij dit derde deel nog lastiger dan bij de vorige delen, Iris Visser heeft zichzelf echt overtroffen met dit derde deel. Nu moet ik zeggen dat de trope (enemies-to-lovers) die in dit deel speelt ook gewoon helemaal mijn ding is. Het verhaal start weer met een proloog die de lezer mee terug in de tijd neemt. Dit keer jaren terug naar de toneelacademie, waar Olivia en Finn beide op zaten en waarin ze samen speelde in het toneelstuk Romeo en Julia. Vervolgens schiet het verhaal door naar het heden.
In dit derde deel staat vooral Olivia centraal, de eigenaresse van het theater uit de Valentijnstraat, dat al generaties lang in haar familie zit. Een theatergezelschap komt deze zomer Romeo en Julie spelen, maar helaas gaat dit samen met het feit dat Finn Donnovan, Romeo speelt. Olivia heeft al sinds de academie een hekel aan hem en zijn sterrenstatus heeft dit alleen nog maar erger gemaakt. Ze kibbelen, katten en snauwen erop los samen en stiekem zit je daar als lezer dus enorm van te genieten. Als Olivia dan ook nog de enige is die kan invallen voor de geblesseerde , zullen ze het toch met elkaar moeten doen. Je voelt direct dat er een goede chemie is tussen deze twee personages al hebben ze dit zelf misschien in het begin nog niet helemaal door. Haat en liefde liggen tenslotte dichterbij elkaar dan je zou vermoeden. Hun dialogen samen zijn geweldig en je moet regelmatig grinniken en lachen tijdens het lezen om hun korte geïrriteerde opmerkingen heen en weer. Verhalen zoals deze zijn precies wat ik wil lezen als ik feelgood lees, omdat het leesplezier en ontspanning brengt. Dit is een verhaal met alles erop en eraan, genieten van begin tot eind.
De schrijfstijl van Iris Visser is vermakelijk, plezierig, vlot, luchtig, meeslepend en ontzettend verslavend. Je wilt dit ebook gewoon niet meer loslaten of aan de kant leggen zodra je erin begonnen bent. Alle bij-personages zijn, naast de hoofdpersonages ook op hun plek in dit verhaal en dragen allemaal op hun eigen manier hun steentje bij aan het grote geheel. Super tof dat ook Karlijn, Stijn, Lieke en Adam uit de eerste twee delen ook nog volop voorbij komen, leuk om te lezen dat ze gezamenlijk een vriendengroep vormen. Ik ben bang dat ik nu in een groot zwart gat ga vallen, omdat dit het laatste deel was.
“De derde akte” is het derde deel uit de Valentijnstraat, een feelgoodtrilogie geschreven door Iris Visser, over drie ondernemende vriendinnen in het gezelligste winkelstraatje van Valkenburg. Dit derde deel heeft je weer direct vanaf het begin in zijn greep en je leest deze 160 pagina’s dus ook weer binnen de kortste keren uit. Stoppen met lezen was bij dit derde deel nog lastiger dan bij de vorige delen, Iris Visser heeft zichzelf echt overtroffen met dit derde deel. Nu moet ik zeggen dat de trope (enemies-to-lovers) die in dit deel speelt ook gewoon helemaal mijn ding is. Het verhaal start weer met een proloog die de lezer mee terug in de tijd neemt. Dit keer jaren terug naar de toneelacademie, waar Olivia en Finn beide op zaten en waarin ze samen speelde in het toneelstuk Romeo en Julia. Vervolgens schiet het verhaal door naar het heden.
In dit derde deel staat vooral Olivia centraal, de eigenaresse van het theater uit de Valentijnstraat, dat al generaties lang in haar familie zit. Een theatergezelschap komt deze zomer Romeo en Julie spelen, maar helaas gaat dit samen met het feit dat Finn Donnovan, Romeo speelt. Olivia heeft al sinds de academie een hekel aan hem en zijn sterrenstatus heeft dit alleen nog maar erger gemaakt. Ze kibbelen, katten en snauwen erop los samen en stiekem zit je daar als lezer dus enorm van te genieten. Als Olivia dan ook nog de enige is die kan invallen voor de geblesseerde , zullen ze het toch met elkaar moeten doen. Je voelt direct dat er een goede chemie is tussen deze twee personages al hebben ze dit zelf misschien in het begin nog niet helemaal door. Haat en liefde liggen tenslotte dichterbij elkaar dan je zou vermoeden. Hun dialogen samen zijn geweldig en je moet regelmatig grinniken en lachen tijdens het lezen om hun korte geïrriteerde opmerkingen heen en weer. Verhalen zoals deze zijn precies wat ik wil lezen als ik feelgood lees, omdat het leesplezier en ontspanning brengt. Dit is een verhaal met alles erop en eraan, genieten van begin tot eind.
De schrijfstijl van Iris Visser is vermakelijk, plezierig, vlot, luchtig, meeslepend en ontzettend verslavend. Je wilt dit ebook gewoon niet meer loslaten of aan de kant leggen zodra je erin begonnen bent. Alle bij-personages zijn, naast de hoofdpersonages ook op hun plek in dit verhaal en dragen allemaal op hun eigen manier hun steentje bij aan het grote geheel. Super tof dat ook Karlijn, Stijn, Lieke en Adam uit de eerste twee delen ook nog volop voorbij komen, leuk om te lezen dat ze gezamenlijk een vriendengroep vormen. Ik ben bang dat ik nu in een groot zwart gat ga vallen, omdat dit het laatste deel was.
1
Reageer op deze recensie