Mooi, pakkend, meeslepend en hartverwarmend verhaal!

“De jongen, de trol en de krijtjes” is een prachtig prentenboek over jezelf afzonderen, omdat je denkt dat niemand je leuk of aardig zal vinden. Zeg maar eens eerlijk, iedereen gaat weleens in een hoekje of afgezonderd staan of kijkt de kat uit de boom bij nieuwe situaties. Misschien ben je bang om de eerste stap te zetten of denk je dat ze je niet leuk genoeg vinden om erbij te horen of misschien denk je een afwijzing te krijgen. Een negatief zelfbeeld kan behoorlijk in de weg zitten om nieuwe mensen of zelfs vrienden te ontmoeten. Gelukkig zijn er soms ook personen die iets tegen je zeggen of je ergens bij betrekken, zodat je makkelijker aansluiting krijgt. Het lezen van dit prentenboek zal kinderen aan het denken zetten en daardoor zullen ze andere kinderen die wat verlegen of bang zijn eerder ergens bij betrekken if helpen. Iedereen is het namelijk waard om ergens bij te horen, soms is een zetje in de rug of een vriendelijk gebaar het enige dat ze daarbij nodig hebben.

De schrijfstijl van Anne Booth is pakkend, meeslepend, hartverwarmend, vermakelijk en ontzettend raak. De wending die dit verhaal maakt, vond ik ontzettend origineel en goed bedacht. Bij het verhaal maakte David Litchfield geweldige illustraties, je kunt ze zo inlijsten en ophangen, echt om door een ringetje te halen. De tekst en de illustraties sluiten naadloos op elkaar aan en vullen elkaar daar waar dit nodig is nog extra aan. Er is een combinatie van kleine en paginagrote illustraties. Ondanks dat de illustraties kleurrijk zijn, stralen de pagina’s ook veel rust en warmte uit, waardoor het prettig is om naar de illustraties te kijken. De laatste pagina’s van het prentenboek zijn een ware kleurexplosie en geven een spetterend en krachtig einde weer.

De schrijfstijl van Anne Booth is pakkend, meeslepend, hartverwarmend, vermakelijk en ontzettend raak. De wending dit verhaal maakt, vond ik ontzettend origineel en goed bedacht. Bij het verhaal maakte David Litchfield geweldig mooie illustraties, je kunt ze zo inlijsten en ophangen, echt om door een ringetje te halen. De tekst en de illustraties sluiten naadloos op elkaar aan en vullen elkaar daar waar dit nodig is nog extra aan. Er is een combinatie van kleine en paginagrote illustraties. Ondanks dat de illustraties kleurrijk zijn, stralen de pagina’s ook ontzettend veel rust en warmte uit, waardoor het prettig is om naar de illustraties te kijken. De laatste pagina’s van het prentenboek zijn een ware kleurexplosie en geven een spetterend en krachtig einde weer.

De sfeer door het gehele prentenboek is gemoedelijk en prettig, maar wel ook gevuld met verschillende emoties. De boodschap is meer dan prachtig en alleen al het feit dat dit prentenboek aanzet tot nadenken en dat het stilstaat bij verschillende gevoelens is gewoon heel krachtig. Dit prentenboek hoort gewoon in elke kinderboekenkast en schoolbibliotheek thuis. Het is een heel fijn prentenboek om in te zetten in de kleuterklas. Je kunt na het voorlezen, hele mooie gesprekken starten met kinderen en vragen stellen over verschillende onderwerpen uit dit prentenboek. Hebben kinderen weleens het gevoel dat ze er niet bij horen? Wat doe je als je ergens nieuw bent of komt? Vind jij het fijn als iemand je helpt bij nieuwe dingen/situaties ontdekken? Hoe voelt dit personages uit het boek zich denken jullie? Denk jij dat mensen jou lief/aardig vinden? Zoveel vragen om te stellen naar aanleiding van dit verhaal, de mogelijkheden zijn eindeloos.