Lezersrecensie
Een prachtig jeugdverhaal vol hoop, vriendschap en (gekozen) familie..
“Het jaar van Bonk” vertelt het verhaal van de twaalfjarige Finn, of Bonk, zoals zijn tijdelijke buurmeisje hem noemt. Als je “het jaar in een tent” gelezen hebt, zullen bepaalde delen uit het verhaal herkenbaar zijn, omdat dit verhaal zich in dezelfde tijd afspeelt. Alleen is dit het jaar vanuit de ogen van Finn en “het jaar in een tent” is geschreven vanuit Zwaan. Hetzelfde jaar, verschillende perspectieven. “Het jaar van Bonk” is gewoon prima los te lezen, al is het natuurlijk het leukste als je ze beide leest, de volgorde maakt niet uit.
Finn is een stille, leergierig jongen die het thuis niet zo gemakkelijk heeft. Zijn ouders hebben beide flinke problemen, die ze eerst zelf onder ogen moeten zien. Via jeugdzorg komt Finn dus zolang het nodig is bij zijn tante Mary en oom Paul te wonen. Je merkt direct dat Finn het hier fijn heeft en dat hij tot rust komt. Hij gaat ondertussen naar de middelbare school, wat hem goed af gaat. Hij is erg op zichzelf en schrijft graag leuke en interessante weetje in zijn speciale schrift over dingen die hij toevallig tegenkomt in het dagelijkse leven. Daarnaast spot hij graag vogels, zo ook hoog vanuit de kastanjeboom in de tuin, alleen zit hij daar niet alleen vogels, maar ook de tent staan van Zwaan.
Finn is niet zo goed in contacten leggen met andere, maar dan ontmoet hij Zwaan. Ze is zijn tijdelijke buurmeisje die besloten heeft een jaar in een tent te gaan wonen om zo geld op te halen voor vluchtelingen. Het klikt tussen de twee en langzaam aan begint hun vriendschap steeds meer te groeien. Door de maanden heen volg je hun verhaal, de leuke en de minder leuke dingen die ze meemaken. Je leest wat Finn denkt en voelt en daardoor kun je je extra goed inleven in zijn persoonlijke verhaal. De twee vrienden steunen en helpen elkaar, soms gewoon door er simpelweg voor elkaar te zijn. Heel mooi hoe om te lezen dat een goede vriendschap je leven een stuk fijner kan maken.
De schrijfstijl van Tiny Fisscher is prettig, hartverwarmend, vermakelijk, vol gevoel en vlot. Ondanks dat het best een trieste en heftige situatie is die Finn meemaakt met zijn ouders, is het verhaal toch luchtig gehouden. Het verhaal leest zo soepel weg dat het binnen de kortste keren uit is. Het verhaal is opgedeeld in de maanden van het jaar. Elke nieuwe maand start met een uitleg waar de naam van de maand vandaan komt. Daarnaast lees je door het gehele verhaal ook de weetjes die Finn opschrijft in zijn schrift. Kortom, “het jaar van Bonk” is een prachtig jeugdverhaal vol hoop, vriendschap en (gekozen) familie die het leven een stukje mooier maken.
En nog even een eervolle vermeldingen voor illustrator Sophie Pluim die de prachtige cover en illustraties maakte. Daardoor komt het boek toch weer net even iets meer tot leven.
Finn is een stille, leergierig jongen die het thuis niet zo gemakkelijk heeft. Zijn ouders hebben beide flinke problemen, die ze eerst zelf onder ogen moeten zien. Via jeugdzorg komt Finn dus zolang het nodig is bij zijn tante Mary en oom Paul te wonen. Je merkt direct dat Finn het hier fijn heeft en dat hij tot rust komt. Hij gaat ondertussen naar de middelbare school, wat hem goed af gaat. Hij is erg op zichzelf en schrijft graag leuke en interessante weetje in zijn speciale schrift over dingen die hij toevallig tegenkomt in het dagelijkse leven. Daarnaast spot hij graag vogels, zo ook hoog vanuit de kastanjeboom in de tuin, alleen zit hij daar niet alleen vogels, maar ook de tent staan van Zwaan.
Finn is niet zo goed in contacten leggen met andere, maar dan ontmoet hij Zwaan. Ze is zijn tijdelijke buurmeisje die besloten heeft een jaar in een tent te gaan wonen om zo geld op te halen voor vluchtelingen. Het klikt tussen de twee en langzaam aan begint hun vriendschap steeds meer te groeien. Door de maanden heen volg je hun verhaal, de leuke en de minder leuke dingen die ze meemaken. Je leest wat Finn denkt en voelt en daardoor kun je je extra goed inleven in zijn persoonlijke verhaal. De twee vrienden steunen en helpen elkaar, soms gewoon door er simpelweg voor elkaar te zijn. Heel mooi hoe om te lezen dat een goede vriendschap je leven een stuk fijner kan maken.
De schrijfstijl van Tiny Fisscher is prettig, hartverwarmend, vermakelijk, vol gevoel en vlot. Ondanks dat het best een trieste en heftige situatie is die Finn meemaakt met zijn ouders, is het verhaal toch luchtig gehouden. Het verhaal leest zo soepel weg dat het binnen de kortste keren uit is. Het verhaal is opgedeeld in de maanden van het jaar. Elke nieuwe maand start met een uitleg waar de naam van de maand vandaan komt. Daarnaast lees je door het gehele verhaal ook de weetjes die Finn opschrijft in zijn schrift. Kortom, “het jaar van Bonk” is een prachtig jeugdverhaal vol hoop, vriendschap en (gekozen) familie die het leven een stukje mooier maken.
En nog even een eervolle vermeldingen voor illustrator Sophie Pluim die de prachtige cover en illustraties maakte. Daardoor komt het boek toch weer net even iets meer tot leven.
1
Reageer op deze recensie