Bizar maar waardevol!

“Het leven van een hagedis van niks” geschreven door Parrick Ness is een verhaal dat iedereen tenminste één keer gelezen zou moeten hebben. Het heeft hele mooie, belangrijke en waardevolle boodschappen en dat alles is in een spannend en grappig (soms zelfs absurd en bizar) jasje gestoken. Het verhaal laat je nadenken over pesten, maar dan vanuit verschillende opzichten. De gevolgen van pesten, hoe je je kunt weren, maar ook hoe je kunt voorkomen dat je zelf een pester of meeloper wordt (bijv. als je populair bent).

Zack en Daniël zijn hagedissen, maar ook vrienden, die op een dag door de schoolhoofd tot gangwacht (gangmonitor) worden benoemd. Net als Alicia, waarschijnlijk, omdat ze monitorhagedissen zijn, al is dat volgens het schoolhoofd puur toeval. Ze moeten de andere dieren in het gareel zien te houden en bekeuren als ze zonder pasje in de gang lopen. Eigenlijk een knap vervelende taak, die je niet bepaald populair maakt bij de rest. Dan is er ook nog Pelicarnassus, een pestkop van een pelikaan die een echte superschurk blijkt te zijn. De pelikaan is duidelijk uit op wraak na een voorval met Zack. Zack en zijn vrienden zullen de strijd moeten aangaan, want dit kan zo niet langer. Uiteindelijk heeft dit verhaal natuurlijk ook een held nodig toch? Maar zijn ze wel heldhaftig genoeg?

De schrijfstijl van Patrick Ness is vermakelijk, grappig (soms bizar), filosofisch, spannend en vol met gevoel. Bij sommige stukje moet je wel doordenken en verder kunnen kijken dan je neus lang is. Ik denk dat dat voor kinderen misschien soms nog best wel lastig kan zijn. Uiteindelijk haalt iedereen uit dit verhaal waar ze zelf behoefte aan hebben of wat ze zelf kunnen gebruiken op dit moment, denk ik. Het boek zit van voor tot achter vol met zwart/wit illustraties van Tom Miller, die er daarmee nog een extra schepje bovenop doet, alles extra grappig/bizar maakt en het geheel tot leven laat komen. Nog even een laatste vermelding: Het is subliem vertaald door Yorick Gokdewijk, dat is echt een applaus waard!