Lezersrecensie
Knus kerstverhaal!
“Ingesneeuwd met kerst” is na “wat ik wil voor kerst” het tweede naar het Nederlands vertaalde kerstverhaal van Catherine Walsh. Wat is dit verhaal weer smullen, smullen en nog een smullen voor alle romance kerstliefhebbers. In dit tweede deel, die je prima los kunt lezen, volgen we Christian en Megan. Christian is de broer van Andrew die we al kennen uit het eerste deel. De familie Fitzpatrick heb ik compleet in mijn hart gesloten en eigenlijk wil ik gewoon daar kerst vieren dit jaar (ze hebben vast nog wel wat plekjes over)! Ik ben duidelijk te enthousiast over dit verhaal, maar laat ik eerst even bij het begin beginnen.
•
De proloog speelt zich jaren voor dit verhaal af. Megan gaat trouwen, maar vlucht, om een reden dit niet geheel duidelijk is. Tijdens het lezen van het verdere verhaal kom je steeds meer puzzelstukjes tegen en langzaamaan ontdek je de waarom. Ze vlucht naar Dublin en bouwt daar een nieuw leven op. Ook Christian werkt en woont in Dublin en heeft het allemaal prima voor elkaar. Beide personages zien als een berg op tegen kerst, omdat ze beide terug naar huis moeten (een dorpje waar ze toevallig beide opgegroeid zijn). Beide staan ze niet te juichen en hebben zo hun eigen redenen waarom. Als ze elkaar letterlijk tegen het lijf lopen in een pub in Dublin, bedenken ze een soort van plannetje. Ze worden tot na de feestdagen elkaars nep-dates tijdens familieaangelegenheden, geheel met contract op servet.
•
Zo gezegd, zo gedaan en *hoppa* zo rol je als lezer dus in de gehele fake dating trope. Vul dat nog aan met een forced proximity trope, laat het afspelen in een small town in aanloop naar kerst en je hebt dit heerlijke kerstverhaal! Het verhaal heeft je van de eerste tot de laatste pagina in zijn greep. Voor mij zijn verhalen zoals deze echt een quilty pleasure, zeker in het winterseizoen. De bij-personages voegen ieder op hun eigen manier (goed of minder goed) iets toe aan het grote geheel. Daarnaast was het ook erg leuk om Molly en Andrew nog even voorbij te zien schuifelen.
•
De schrijfstijl van Catherine Walsh is hartverwarmend, liefdevol, grappig, meeslepend, knus en verslavend. Je krijgt geen genoeg van Christian en Molly en je moet weten hoe hun verhaal af gaat lopen. Ondanks dat je ergens weet dat het goed afloopt, omdat het feelgood is, blijf je toch nieuwsgierig tot aan de laatste hoofdstukken. Ik hoop oprecht dat er vanaf nu elk jaar een boek van Catherine Walsh gaat verschijnen, ik kijk nu in elk geval al uit naar de volgende!
•
De proloog speelt zich jaren voor dit verhaal af. Megan gaat trouwen, maar vlucht, om een reden dit niet geheel duidelijk is. Tijdens het lezen van het verdere verhaal kom je steeds meer puzzelstukjes tegen en langzaamaan ontdek je de waarom. Ze vlucht naar Dublin en bouwt daar een nieuw leven op. Ook Christian werkt en woont in Dublin en heeft het allemaal prima voor elkaar. Beide personages zien als een berg op tegen kerst, omdat ze beide terug naar huis moeten (een dorpje waar ze toevallig beide opgegroeid zijn). Beide staan ze niet te juichen en hebben zo hun eigen redenen waarom. Als ze elkaar letterlijk tegen het lijf lopen in een pub in Dublin, bedenken ze een soort van plannetje. Ze worden tot na de feestdagen elkaars nep-dates tijdens familieaangelegenheden, geheel met contract op servet.
•
Zo gezegd, zo gedaan en *hoppa* zo rol je als lezer dus in de gehele fake dating trope. Vul dat nog aan met een forced proximity trope, laat het afspelen in een small town in aanloop naar kerst en je hebt dit heerlijke kerstverhaal! Het verhaal heeft je van de eerste tot de laatste pagina in zijn greep. Voor mij zijn verhalen zoals deze echt een quilty pleasure, zeker in het winterseizoen. De bij-personages voegen ieder op hun eigen manier (goed of minder goed) iets toe aan het grote geheel. Daarnaast was het ook erg leuk om Molly en Andrew nog even voorbij te zien schuifelen.
•
De schrijfstijl van Catherine Walsh is hartverwarmend, liefdevol, grappig, meeslepend, knus en verslavend. Je krijgt geen genoeg van Christian en Molly en je moet weten hoe hun verhaal af gaat lopen. Ondanks dat je ergens weet dat het goed afloopt, omdat het feelgood is, blijf je toch nieuwsgierig tot aan de laatste hoofdstukken. Ik hoop oprecht dat er vanaf nu elk jaar een boek van Catherine Walsh gaat verschijnen, ik kijk nu in elk geval al uit naar de volgende!
1
Reageer op deze recensie