Grumpy/sunshine lovers opgelet!

“Liefs uit Hollywood” is alweer het vierde deel uit de liefs uit-serie van Iris Visser. In dit deel volgen we Rosalie en zij is een vrolijke, slimme en hardwerkende vrouw met een hele grote passie voor dieren. Ondertussen zet ze zich via haar stichting (Second Chance Foundation) ook in voor allerlei zaken rondom dieren en daarvoor vertrekt ze voor haar volgende opdracht naar Amerika, Californië om precies te zijn. Waar ze een ranch die allerlei (verwaarloosde) dieren opvangt gaat proberen te helpen, vooral omdat ze in financiële nood zitten en als er geen geld binnenkomt ze misschien niks anders kunnen dan de boel opdoeken. Haar zus Nancy heeft in Los Angeles een agentschap en begeleid onder andere de norse en terughoudende Cillian. Hij is een veelbelovende acteur die net doorgebroken is. Alleen kan zijn reputatie wel een positieve vibe gebruiken. Nancy vraagt dus aan Rosaliie of Cillian als ambassadeur een steentje bij kan dragen aan dit project.

Iedereen die gek is op de grumpy/sunshine trope, gaat absoluut smullen van dit verhaal. Door vooroordelen tussen Rosalie en Cillian, komen ze direct tegenover elkaar te staan en lopen de irritaties behoorlijk op. Doordat ze meer tijd met elkaar doorbrengen, zie je langzaamaan hun band groeien en trekken ze ook steeds meer naar elkaar toe, om vervolgens elkaar weer niet te begrijpen en over van alles te gaan twijfelen. Het is een heen en weer van aantrekken en afstoten, maar dat is stiekem juist zo leuk. De bij-personages (vooral Nancy en Liam) zijn ook allemaal op hun plek in het verhaal en voegen op hun eigen manier iets toe aan het grote geheel. Op een geven moment zit er ook een zinnetje uit een bekende film in het verhaal, iets dat fans van deze film direct door zullen hebben en hard om kunnen lachen.

De schrijfstijl van Iris is vermakelijk, smeuïg, vlot, sfeervol en ontzettend verslavend. Ik kan haar schrijfsels nooit wegleggen tijdens het lezen en zo was dat ook weer bij dit verhaal. Direct vanaf het begin leef je mee met Rosalie en ben je benieuwd hoe dit alles voor haar af gaat lopen. Erg leuk ook altijd dat je begint met een proloog ver terug in het verleden en vervolgens naar het nu verplaatst. Zo weet je altijd hoe het gehele verhaal nu daadwerkelijk begonnen is zonder precies te weten hoe het nu gaat eindigen. Iris is ondertussen één van mijn favoriete auteurs van eigen bodem en ik hoop nog heel veel verhalen van haar te mogen lezen!