Deel twee, de kostschool aan zee..

Achterflap:
Maggie’s eerste jaar als lerares bij Downey House was een verrassend succes. Nadat ze de overstap maakte van een school in de binnenstad van Glasgow, heeft ze het rustigere tempo van het meisjesinternaat aan zee leren waarderen. Nu ze ook verloofd is met haar oude vriend, de lieve en vaste Stan, moet Maggie gewoon ophouden met aan David McDonald te denken, haar collega op de jongensschool verderop. Zal dat haar lukken? Zelfs als Maggie binnen de lijntjes probeert te blijven, worden overal om haar heen regels overtreden. Maggie's baas, directrice Veronica Deveral, heeft meer te verliezen dan wie dan ook. Wanneer Daniel Stapleton bij de faculteit komt, wordt Veronica gedwongen een schandalig geheim onder ogen te zien waarvan ze dacht dat ze het voor altijd had begraven. Hoelang zal ze haar verleden geheim kunnen houden? Na een zomervakantie samen in Spanje zijn Fliss en Alice dikke vrienden. Maar het nieuws dat Will, de geheime crush van Fliss, nu naar de jongensschool gaat, veroorzaakt wrijving wanneer Will meer geïnteresseerd lijkt in Alice dan in Fliss.

Recensie:
“Tussen de regels” is het tweede deel van een driedelige serie van Jenny Colgan, over een Engelse kostschool aan zee. Eerder verscheen deze serie al als ebooks, maar ondertussen zijn deel 1 en 2 nu ook als fysieke boeken verkrijgbaar. Het nieuw schooljaar breekt aan en brengt weer nieuwe uitdagingen mee voor de docenten en leerlingen van Downey House. Er speelt weer van alles op de kostschool. Zo zit Maggie met haar hoofd teveel bij een collega van de jongensschool verderop, waar ze meer voor voelt dan ze eigenlijk wil toegeven en dat terwijl ze ook nog gewoon verloofd is met Stan. Dit kan eigenlijk alleen maar mis gaan. Ze let ook niet goed op wat zich allemaal onder haar neus afspeelt met haar leerlingen, daar is namelijk van alles gaande. De leerlingen hebben zo ook allemaal hun eigen drama, onzekerheden en bezigheden. Laten we het erop houden dat het weer een lekkere rommelige, maar toch ook wel leuke bende is.

Natuurlijk is het fijn dat je met de meeste personages al kennis hebt gemaakt, dat maakt het geheel iets gemakkelijker te volgen. Al komen er wel wat gebeurtenissen voorbij, het verhaal heeft weinig vaart in dit boek, het is een beetje alsof je dobbert in een bootje op bijna stilstaand water. De schrijfstijl van Jenny Colgan is nog wat jong en minder ontwikkeld. Je merkt gewoon dat dit meer geschreven is in het begin van haar auteurs loopbaan. Het is allemaal nog wat eenvoudig en vlak en er wordt weinig ingegaan op de wat serieuzere onderwerpen. Het verhaal leest vlot en vermakelijk weg en zorgt zeker voor wat uurtjes leesplezier. Helaas heb je aan het einde nog niet alle antwoorden die je zou willen hebben, dus nu maar wachten op het derde en laatste deel voor alle ontknopingen.