Lezersrecensie
Haar naam was Sarah
Auteur: Tatiana de Rosnay
Titel: Haar naam was Sarah
Uitgeverij: Artemis
Jaar van uitgave:2006 Druk: 2007 Aantal pagina’s: 304
Het verhaal begint wanneer Sarah, een tienjarige meisje die samen met haar ouders en kleine broertje van vier jaar in een huisje wonen dat gelegen is in Parijs tijdens de zomermaand juli 1942. Onverwachts wordt er 's nachts op de deur geklopt door de Franse politie. Ze willen het hele gezin meenemen. De familie gaat mee omdat dat verplicht is, behalve de broertje van Sarah, Michel. Sarah heeft hem vooraleer de Franse politie binnendrong in een geheime kast verstopt en doet de deur op slot. De sleutel houdt ze bij, met in haar gedachte dat ze hem zo vlug mogelijk weer komt bevrijden.
Als je het boek leest dan ga je na een tijdje doorhebben dat er twee verhaallijnen zijn: een verhaalllijn dat zich in het verleden afspeelt (1942) en een verhaallijn dat zich in het heden afspeelt. Daardoor kan je eventueel in de war raken in het begin, maar tot het moment dat je het door hebt is het niet meer verwarrend.
Toen ik het boek heb uitgelezen, zocht ik direct naar de dichtstbijzijnde pen en papier om te noteren welke punten ik goed en slecht vond aan het boek. Dit zorgt er ook ineens voor dat het boek wat langer in mijn geheugen zal blijven:
Sterke punten:
Ik vond het een diep gevoelig en hartverscheurend boek. Het leek alsof ik erbij was.
De auteur heeft veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt in het boek, waardoor zij mij als lezer een inlevingsvermogen heeft kunnen geven. Ik heb kunnen zien hoe ieder personage zich op dat moment voelde. Aangezien het een boek is dat draait om een zwarte bladzijde in de Franse geschiedenis met veel gruwelijke daden, zou je denken dat dit een moeilijk boek is om uit te lezen. Althans, dat was wat ik dacht voor ik het boek gelezen heb. Het boek leest heel vlot. Hier sluit een bekende citaat dus perfect bij: “beoordeel een boek niet op zijn kaft.”
Zwakke punten:
De situatie bij Julia vond ik heel erg cliché. We wisten al dat wat gebeurd is met haar kinderen, gaat gebeuren. Iedereen zag het ook wel aankomen dat ze terug ging verhuizen naar Amerika om daar een nieuwe leven te starten met haar dochter die ze natuurlijk Sarah noemde.
De gebeurtenissen die beschreven zijn in het boek zijn schokkend, het brengt je even op de realiteit van wat er de Joden is aangedaan in de tweede wereldoorlog. De overgang van verhaal één naar verhaal twee heeft de schrijfster heel goed gedaan. Ze heeft het heel slim kunnen aanpakken door de lezer in het begin van het boek een ontroerend hoofdstuk te laten lezen over Sarah, waardoor de nieuwsgierigheid wordt opgewekt. Ondanks enkele zwakke punten aan dit boek is het en blijft het een echte aanrader!
Titel: Haar naam was Sarah
Uitgeverij: Artemis
Jaar van uitgave:2006 Druk: 2007 Aantal pagina’s: 304
Het verhaal begint wanneer Sarah, een tienjarige meisje die samen met haar ouders en kleine broertje van vier jaar in een huisje wonen dat gelegen is in Parijs tijdens de zomermaand juli 1942. Onverwachts wordt er 's nachts op de deur geklopt door de Franse politie. Ze willen het hele gezin meenemen. De familie gaat mee omdat dat verplicht is, behalve de broertje van Sarah, Michel. Sarah heeft hem vooraleer de Franse politie binnendrong in een geheime kast verstopt en doet de deur op slot. De sleutel houdt ze bij, met in haar gedachte dat ze hem zo vlug mogelijk weer komt bevrijden.
Als je het boek leest dan ga je na een tijdje doorhebben dat er twee verhaallijnen zijn: een verhaalllijn dat zich in het verleden afspeelt (1942) en een verhaallijn dat zich in het heden afspeelt. Daardoor kan je eventueel in de war raken in het begin, maar tot het moment dat je het door hebt is het niet meer verwarrend.
Toen ik het boek heb uitgelezen, zocht ik direct naar de dichtstbijzijnde pen en papier om te noteren welke punten ik goed en slecht vond aan het boek. Dit zorgt er ook ineens voor dat het boek wat langer in mijn geheugen zal blijven:
Sterke punten:
Ik vond het een diep gevoelig en hartverscheurend boek. Het leek alsof ik erbij was.
De auteur heeft veel bijvoeglijke naamwoorden gebruikt in het boek, waardoor zij mij als lezer een inlevingsvermogen heeft kunnen geven. Ik heb kunnen zien hoe ieder personage zich op dat moment voelde. Aangezien het een boek is dat draait om een zwarte bladzijde in de Franse geschiedenis met veel gruwelijke daden, zou je denken dat dit een moeilijk boek is om uit te lezen. Althans, dat was wat ik dacht voor ik het boek gelezen heb. Het boek leest heel vlot. Hier sluit een bekende citaat dus perfect bij: “beoordeel een boek niet op zijn kaft.”
Zwakke punten:
De situatie bij Julia vond ik heel erg cliché. We wisten al dat wat gebeurd is met haar kinderen, gaat gebeuren. Iedereen zag het ook wel aankomen dat ze terug ging verhuizen naar Amerika om daar een nieuwe leven te starten met haar dochter die ze natuurlijk Sarah noemde.
De gebeurtenissen die beschreven zijn in het boek zijn schokkend, het brengt je even op de realiteit van wat er de Joden is aangedaan in de tweede wereldoorlog. De overgang van verhaal één naar verhaal twee heeft de schrijfster heel goed gedaan. Ze heeft het heel slim kunnen aanpakken door de lezer in het begin van het boek een ontroerend hoofdstuk te laten lezen over Sarah, waardoor de nieuwsgierigheid wordt opgewekt. Ondanks enkele zwakke punten aan dit boek is het en blijft het een echte aanrader!
1
Reageer op deze recensie