dagen van gras

Dagen van gras heb ik een tijd geleden gelezen. Ben van Deventer is ons ik-personage in dit boek. Terwijl hij in een psyichiatrische kliniek zit blikt hij terug op zijn jeugd en waar hij op is gegroeid. Ben is een platenliefhebber en gitaar spelen maakt hem gelukkig. Helaas kan ik geen precieze quotes opnoemen, omdat het plot lichtelijk weggezakt is in mijn hoofd. Ik herriner mij dat de scenes waar Ben over muziek vertelt erg mooi geschreven waren en mij persoonlijk raakten. Elke ochtend wordt hij wakker met een nummer in zijn hoofd, volgens hem is dat dan de soundtrack van deze dag.
Ben blikt ook terug op zijn beste vriend, Tom, en de tijd die zij samen verbracht hebben. Niet alles in zijn hoofd lijkt te kloppen, komt men later achter.
Ben is de karikatuur van een psychisch onstabiele jongvolwassene, net 18, die zichzelf heeft overschat in verschillende aspecten en nu de prijs ervoor moet betalen.
Toen ik dit aan het lezen was kon ik mij goed in Ben verplaatsen.
Een aanrader voor jongeren en mensen die jongeren beter willen begrijpen, al zou het mij niet lijken dat oudere mensen dit in hun vrije tijd zouden lezen. In mijn ogen is dit een boek over een jongere, voor jongeren.