Lezersrecensie
fijn leesboek
De beloften van Pisa is een boek over een tiener jongen genaamd Samir Zafar. Hij is een getalenteerde, optimistische, slimme jongen. Het boek begint bij het toelatingsgesprek van zijn middelbare school. na het gesprek gaan Sam en zijn broer, om de toelating te vieren, een ijsje halen bij de ijssalon Pisa. De broer van Sam vraagt Sam om te beloven zich te gedragen en vwo, als eerste van de familie, af te maken. de broers sluiten de beloften van Pisa. het moment na deze beloften wordt de broer van Sam opgepakt. hij wordt veroordeeld tot 6 jaar celstraf. in deze zes jaar, de zes jaar van Sam zijn schoolcarrière krijg je de ontwikkeling van Sam mee. Hij sluit vriendschappen, sommige blijven langer in stand dan anderen. hij wordt verliefd. hij maakt zijn eerste gebroken hart mee en alles terwijl hij blijft verbeteren met pianospelen. zo nu en dan wordt hij geconfronteerd met de vooroordelen die mensen hebben over zijn afkomst, Marokkaans, maar hij weet er erg goed mee om te gaan.
het boek begon voor mij erg goed. het was leuk om te zien hoe de broers zo een goede band hadden, zelfs met dat leeftijdsverschil. het was erg mooi omschreven en ik kreeg echt het gevoel van veiligheid voor Sam. Het boek is niet op chronologische volgorde geschreven en alhoewel ik dat meestal niet erg vind, vond ik het hier soms nog verwarrend, maar dat ging na een tijdje wel voorbij. toen ik in de flow kwam werden de overgangen en tijdsprongen wat duidelijker. Wanneer ik het boek opnieuw oppakten en begon te lezen had ik steeds het gevoel dat ik er super langzaam doorheen ging, maar dat bleek ontzetten mee te vallen. Soms las ik een kwart van het boek in een zitting en soms duurden het ook echt wat langer. Ik het een erg fijne schrijfstijl, het was een mooi doorlopende tekst zodra ik de overgangen doorhad. het verhaal is erg mooi en best emotioneel ook. Sam zelf was ook een erg leuk en goed doorgedacht karakter. Aan het einde valt hij van een trap af en dan zegt hij "ik zou deze architect even de hand moeten schudden" omdat hij het zo'n mooi plafond vond. In conclusie, ik vond de karakters erg leuk, het verhaal was sterk en mooi. je werd meegesleurd in de beelden. en de schrijfstijl was ook erg fijn!
het boek begon voor mij erg goed. het was leuk om te zien hoe de broers zo een goede band hadden, zelfs met dat leeftijdsverschil. het was erg mooi omschreven en ik kreeg echt het gevoel van veiligheid voor Sam. Het boek is niet op chronologische volgorde geschreven en alhoewel ik dat meestal niet erg vind, vond ik het hier soms nog verwarrend, maar dat ging na een tijdje wel voorbij. toen ik in de flow kwam werden de overgangen en tijdsprongen wat duidelijker. Wanneer ik het boek opnieuw oppakten en begon te lezen had ik steeds het gevoel dat ik er super langzaam doorheen ging, maar dat bleek ontzetten mee te vallen. Soms las ik een kwart van het boek in een zitting en soms duurden het ook echt wat langer. Ik het een erg fijne schrijfstijl, het was een mooi doorlopende tekst zodra ik de overgangen doorhad. het verhaal is erg mooi en best emotioneel ook. Sam zelf was ook een erg leuk en goed doorgedacht karakter. Aan het einde valt hij van een trap af en dan zegt hij "ik zou deze architect even de hand moeten schudden" omdat hij het zo'n mooi plafond vond. In conclusie, ik vond de karakters erg leuk, het verhaal was sterk en mooi. je werd meegesleurd in de beelden. en de schrijfstijl was ook erg fijn!
1
Reageer op deze recensie