hersenschimmen

Hersenschimmen is een van de meest interessante en heftige boeken die ik in het Nederlands heb gelezen. Ik heb me er weken in verdiept en aspecten van het verhaal onderzocht. In de 4e heb ik een essay over dit boek en mijn persoonlijke associaties ermee moeten schrijven, waardoor mijn enthousiasme waarschijnlijk meer gegroeid is. Dit boek heeft een heel unieke sfeer. Mij deed het vooral denken aan ijzige, grijze winterdagen. Veel mensen met die ik over dit boek heb gepraat vonden het echt droevig of neerslachtig. Ik ben het deels eens met dit. Het verhaal is zonder twijfel erg droevig, aangezien het ik-personage aan dementie lijdt en langzaam verkwijnt, maar de sfeer die er zorgvuldig omheen wordt geschetst door Bernlef is een aangename, rustige sfeer.
De hoofdpersoon, Maarten Klein, is een gepensioneerde man die met vrouw en hond woont. Hij voelt zich vreemd, begint heden en verleden doorelkaar te halen, vergeet zijn hond wanneer hij hem uitlaat en herkent af en toe zijn vrouw niet. Bernlef heeft op een ongelofelijk persoonlijke, intieme manier dementie weten te beschrijven. Beginverschijnselen, verergering en een volledige toestand.