Recensie - Oesters

Ik kan niet helemaal plaatsen wat ik van dit boek vond. In ‘Oesters’ van Rascha Peper volg je de relaties van Olga door de jaren heen. Het is een erg kort boek, maar vond het soms alsnog een beetje langzaam. Vooral op het einde was het duidelijk dat er zo goed als niets meer zou gebeuren, maar dan had je nog minstens vier hoofdstukken over. Doordat het boek 130 bladzijden had was dat geen groot probleem, maar juist met zo’n klein boek wil je niet dat gevoel ervaren. Ik zal een korte samenvatting geven:
In Hoofdstuk 1 van het boek wordt de lezer geïntroduceerd in het heden, waarin een vrouw worstelt met onbekende problemen. Ze bezoekt een psychiater genaamd Herr Dokter Kroch en denkt vaak aan stillevens. Ze lijkt een onzekere fase in haar leven door te maken, wat wordt gesymboliseerd door het glibberige weer. Ze is niet helemaal zeker van zijn kunnen.
Het volgende hoofdstuk gaan we terug in de tijd, waar we kennismaken met Olga, een jonge vrouw van negentien jaar, die net haar eerste studiejaar heeft afgerond. Ze brengt de zomervakantie door in Zuid-Frankrijk in het huis van de ouders van een vriendin. Haar leven verandert wanneer ze Frank Winter ontmoet, een kunsthandelaar, die haar vraagt om met hem mee te reizen. Ondanks het grote leeftijdsverschil voelt Olga zich aangetrokken tot Frank en accepteert ze zijn aanbod om bij hem te logeren.
Nadat Olga haar eerste nacht in Frank's huis heeft doorgebracht leren ze elkaar beter kennen. Die avond gaan ze uit eten aan de Westerschelde. Tijdens dit etentje proeft Olga voor het eerst oesters en ervaart een rilling van afgrijzing. Frank zegt dan: ‘De rilling die aan de verslaving voorafgaat'. Oesters staan hier duidelijk symbool voor de vreemde, maar vooral verslavende relatie waar ze in belanden. Olga begint dieper na te denken over Frank en zijn leeftijd.
In het heden heeft Olga een gesprek met Arthur, de internist. Ze bespreken haar ziekte, maar Olga lijkt meer bezig te zijn met herinneringen aan Frank. Arthur begrijpt dat Olga probeert haar ziekte te ontlopen en wijst op de natuurlijke neiging van de geest om te vluchten uit moeilijke situaties en ze te idealiseren.
In Amsterdam, waar ze woont, realiseert ze zich dat ze twee verschillende levens leidt: één als student in Amsterdam en één in het weekend bij Frank in Zeeuws-Vlaanderen.
Bij haar psychiater haalt Olga een herinnering op uit haar jeugd. Ze vertelt over een man genaamd Kees, een minnaar van haar moeder, die haar ooit een huwelijksaanzoek deed toen ze nog maar zeven jaar oud was. Deze herinnering lijkt haar te achtervolgen en heeft mogelijk invloed op haar angst voor de dood.
Het verhaal lijkt te schakelen tussen het heden, waarin Olga worstelt met haar ziekte en psychische problemen, en het verleden, waarin ze herinneringen ophaalt aan haar relatie met Frank Winter en haar jeugd. Het boek lijkt te verkennen hoe herinneringen en gebeurtenissen uit het verleden van invloed kunnen zijn op het heden en hoe mensen omgaan met moeilijke situaties en emoties. Het is duidelijk dat Olga hier niet zo goed in is.

Het boek was vermakelijk en je hebt het makkelijk in een paar uurtjes uit, maar ik zou het niet snel aanraden. Er zijn denk ik meerdere boeken met een plot zoals deze waarbij het een stuk pakkender kan zijn. Ik had erg het gevoel dat ik geen connectie had met de personages uit het boek en dat zorgde voor een afstand tussen het verhaal en mij als lezer. Ik heb er wel van genoten.