Pappie's kleine meid slaapt op straat.

Stephanie is een slechthorend meisje en volgt onderwijs op een school voor dove en slechthorende kinderen. Op zesjarige leeftijd werd ze aangereden door een auto, waardoor haar voet ernstig beschadigd raakte en ze meerdere operaties moest ondergaan en langdurig moest revalideren. Toen ze veertien was, ontdekte haar ouders dat ze 400 paracetamolpillen had gekocht met een vriendin om zelfmoord te plegen, wat resulteerde in haar uithuisplaatsing in een bos- en hovenproject genaamd "Stephenssonstraat".

Na vier maanden werd ze overgeplaatst naar een behandelgroep van het Orthopedagogisch centrum Kennemereland (OCK), waar ze werd gediagnosticeerd met borderline persoonlijkheidsstoornis. Vervolgens ging ze naar het Jeugd-RIAGG, waar ze anderhalf jaar verbleef voordat ze terugkeerde naar het project Stephenssonstraat. Het was hier dat ze voor het eerst een joint rookte en verslaafd raakte aan drugs.

Stephanie ontmoette Natasja, een meisje van dezelfde leeftijd met borderline, in een coffeeshop en ze werden beste vriendinnen. Ze raakte verslaafd aan cocaïne en gaf al haar studiegeld uit en stal zelfs geld van haar moeder. Toen ze haar moeder de waarheid vertelde, werd haar moeder heel teleurgesteld en werd Stephanie uit het project gezet, wat ertoe leidde dat Stephanie dakloos werd.

Dit leesboek was helaas een teleurstelling. Het is een saaie en voorspelbaar verhaal dat moeilijk te volgen is. De personages zijn archetypisch en voorspelbaar en er is geen sprake van enige diepgang. Het verhaal draait voornamelijk om het verhaal van een meisje dat op straat slaapt, maar het is zo oppervlakkig dat het moeilijk is om enige emotionele connectie te voelen met haar situatie. Het beschrijft niet heel realistisch wat een dakloos persoon daadwerkelijk meemaakt in het echte leven, wat het heel oppervlakkig laat lijken. Het verhaal zou met veel meer emotie en diepgang geschreven mogen worden, wat het boek dan veel mooier zou maken. Je zou je dan echt kunnen inleven in Stephanie-Joy haar leven. Dit heb ik bij andere boeken wel veel terug kunnen zien, zoals bijvoorbeeld het boek "confrontaties", maar bij dit boek helaas niet. Ook de titel vind ik een beetje te grof en het past niet echt bij het verhaal dat er wordt meegegeven, dus dit zou ook anders mogen. Al met al is het boek “Pappie’s kleine meid slaapt op straat” een volledige verspilling van tijd.