De Verloren Prins lijkt meer te leunen op het succes van de vorige serie dan zelf een stevig verhaal te bieden.

Ethan is anders dan andere tieners. Niet alleen kan hij magische wezens (fae) zien, hij is ook nog eens de broer van de koningin van het IJzerrijk, een deel van de magische wereld Nimmernimmer waarin de fae leven. Juist omdat Ethan de fae wel kan zien, maken ze het hem moeilijk. Hij wil dan ook niks met ze te maken hebben. Ethan is al van verschillende scholen gegooid en in De Verloren Prins begint hij voor de zoveelste keer aan een nieuwe school. Ondanks dat hij zich af probeert te zonderen van de anderen, blijft Kenzie, het knapste meisje van zijn school hem opzoeken. En als Todd, een jongen die een halfphoeka is (een half sprookjeswezen) in de problemen komt, komt Ethan hem te hulp.

De Verloren Prins is het eerste deel van de serie Call of the Forgotten, wat op zichzelf weer een deel is in de serie van de Iron Fey. De boeken staan ook met elkaar in verband. Het eerste boek is op zich wel te begrijpen zonder de voorkennis van de vorige boeken, maar het is wel heel vervelend dat er steeds naar de andere serie wordt verwezen. Een zin als ‘Doen ze je niet denken aan twee andere vrienden uit het verre verleden’ is een beetje standaardkost. Daarbij vliegen er  zoveel bizarre termen in de rondte dat het verhaal soms gewoon een beetje te bizar wordt. Misschien is het gemakkelijker te begrijpen als je de andere serie ook hebt gelezen, maar voor nu doet dit wel afbreuk aan het leesplezier. Dat geldt overigens ook voor de verwijzingen naar straks. De hoofdpersonen hebben nogal eens de neiging om alvast een aankondiging te doen voor een onthulling die ze nog moeten gaan doen. Zo wordt er heel hard gehint op het feit dat Ethan een zielig verhaal te vertellen heeft en ook wordt er al vroeg in het verhaal de suggestie gewekt dat Kenzie een ziekte zou kunnen hebben.

Echt origineel is het verhaal niet. Het doet een beetje denken aan I am number four, waar de hoofdpersoon John net als Ethan ook anders is dan anderen. In plaats van ruimtewezens zoals in I am number four hebben we hier te maken met sprookjeswezens. Ook in De Verloren Prins is het de eerste schooldag van de hoofdpersoon wanneer we kennismaken met hem. Ethan is een echte outsider en dat wil hij ook zijn. Natuurlijk raakt het mooiste meisje van de school dan direct geïnteresseerd en zij blijft hem dan achtervolgen. Ze is niet alleen geïnteresseerd in hem, ze is ook bijzonder nieuwsgierig. Dit wordt door de schrijfster verklaard door het feit dat Kenzie journalist is. Hoewel dit misschien in Amerika wel zou kunnen, is het in Nederland op z’n zachtst gezegd bijzonder dat iemand zich op de middelbare school journalist noemt. Het voelt een beetje als een los eindje wat door de schrijfster wat gemakkelijk is hersteld.

Het verhaal is wel bijzonder in de zin dat er wordt gespeeld met het vermengen van de sprookjeswereld met de echte wereld. Zo zijn er in Nimmernimmer de traditionele sprookjesfiguren (waaronder bestaande figuren als Panne, Puck, Oberan en Titania) te vinden, maar ook moderne varianten van de fae, die het gevolg zijn van onze moderne samenleving. Daarbij bestaan er ook hackerfae die in onze wereld actief zijn. Op deze manier speelt het boek met veel verschillende werelden en dat is op zich wel een mooie vinding.

De Verloren Prins is niet een boek wat je niet meer kan wegleggen nadat je het hebt geopend, maar het is wel een boek dat tot de verbeelding spreekt. De schrijfster heeft soms briljante vindingen door bijvoorbeeld werelden met elkaar te vermengen en door de sprookjesfiguren met hun tijd mee te laten gaan, maar binnen het verhaal zelf wordt er echter soms te gemakkelijk over dingen gedacht  en dat komt het plot zeker niet ten goede. Misschien had de schrijfster na haar eerste succesvolle serie over de Iron Fey moeten stoppen met schrijven over het rijk Nimmernimmer. De Verloren Prins lijkt meer te leunen op het succes van de vorige serie dan zelf een stevig verhaal te bieden, maar hopelijk kan Julie Kagawa dit nog goed maken in het volgende deel van Call of the Forgotten.