Lezersrecensie
Een levensechte roman met actuele thema’s
Het kille doodskleed – Robert Thomson
Titel: Het kille doodskleed
Auteur: Robert Thomson
Pagina’s: 280
Over de schrijver: Ik ben babyboomer, geboren in 1950. Sinds 2009 heb ik eindelijk voldoende tijd om mij aan het schrijven van romans te wijden. In 2012 verschenen mijn romans ‘Een onverwachte erfenis’ en ‘De zwarte spiegel’ Mijn laatste roman ‘Een obsessieve drang’ verscheen september 2013 en in september 2014 werd tijdens de Manuscripta mijn vierde roman: ‘De offerschalen van Satan’ gepresenteerd. Op 1 oktober 2016 zag ‘Het kille doodskleed’ het licht.
Ik schrijf fictie. Het uitwerken van de karakters en de gebeurtenissen rond mijn personages, waardoor ze tot leven komen, vind ik de essentie van een goede roman.
Achterflap: Puck Scheltinga van Beuningen erft haar ooms vermogen, zegt haar baan op en blijft in zijn boerderij in het Achterhoekse dorpje IJsseldijk wonen. In de luwte van het rurale Oosten denkt ze aan een rustig bestaan. Dat pakt echter anders uit. Willem, haar grote liefde, net terug van wereldreis, helpt Puck te herstellen van een zwaar traumatische ervaring. Maar dan treft het noodlot hém. Hij wordt als comapatiënt afgevoerd naar Instituut Sparrenbos, waar ooit Pucks oom verbleef en waar iedereen haar kent. Door wat Willem is overkomen ontwikkelt Puck een schuldgevoel. Na een bezoek aan hem loopt ze tijdens een sneeuwstorm het bos in om haar gedachten te ordenen. Dat wordt haar bijna fataal. Na opnieuw een gevoelig verlies denkt ze dat het kille doodskleed voorgoed aan haar kleeft. Op advies van psychiater Janneke vertrekt ze naar de Côte d’ Azur om te ontstressen. Ze koopt een villa om Willem daar te kunnen verplegen. Maar ze wordt verliefd op haar Franse makelaar en trouwt met hem. Ze laat Willem echter niet vallen, gaat noodgedwongen een dubbelleven leiden en raakt in een morele spagaat. Door het hectische bestaan grijpt ook het psychische trauma haar opnieuw bij de keel.
“ Deze gespletenheid verwarde me zodanig dat mijn erotische honger verkilde in radeloze twijfel.”
Wat ik van dit verhaal vind: Het kille doodskleed is het tweede boek wat ik van Robert Thomson lees, de eerste, “De offerschalen van Satan,” was er één die me lang bij is gebleven.
Normaal lees ik nooit romans, maar voor Robert Thomson maak ik echt een uitzondering.
Als ik de cover bekijk, zie ik een vrouw staan in een zwart jurkje, ze heeft een angstige verwarde blik in haar ogen, zou dit Puck, de hoofdpersonage uit het verhaal zijn?
Het verhaal gaat van start met een echte meisjesdroom, Puck een tikkeltje eenzame dertiger, maakt een financiële klapper en lijkt vanaf dat moment onbezorgd door het leven te kunnen gaan.
Dit is echter helemaal niet het geval en het ongeluk lijkt haar vanaf dan te achtervolgen.
Ik had echt met haar te doen en heb me meerdere keren afgevraagd of geld wel gelukkig maakt.
De schrijfstijl van Robert Thomson is prettig leesbaar, met levensechte dialogen, die zelfs in het dialect geschreven zijn, je wordt echt het verhaal ingezogen en je bent benieuwd of Puck ooit nog een “normaal” leven gaat krijgen.
Ook worden actuele thema’s zoals de wantoestanden van mensen die in de zorg werken, zoals de zware arbeid die ze verrichten tegen het lage salaris aangehaald. Tevens wordt het leven in een instelling voor mensen met dementie realistisch neergezet.
Ik heb echt van deze roman, waarbij Puck een zoektocht naar zichzelf ondergaat maar ook leert loslaten, angst voelt en hoop houdt genoten.
Goed e’doan!
“ Rode wolken krioelden als een wilde zee voor mijn ogen. Na een tijdje werd het zwart en was ik er niet meer.”
Samenvatting: Robert Thomson heeft met, “ Het kille doodskleed,” een levensechte roman geschreven, waarbij actuele thema’s samen met wijze levenslessen prachtig gematcht worden.
Waardering:
Plot:4
Schrijfstijl:4
Orginaliteit:4
Psychologie:4
Leesplezier:4
4 sterren voor, ‘ Het kille doodskleed. ‘
Heidi
Titel: Het kille doodskleed
Auteur: Robert Thomson
Pagina’s: 280
Over de schrijver: Ik ben babyboomer, geboren in 1950. Sinds 2009 heb ik eindelijk voldoende tijd om mij aan het schrijven van romans te wijden. In 2012 verschenen mijn romans ‘Een onverwachte erfenis’ en ‘De zwarte spiegel’ Mijn laatste roman ‘Een obsessieve drang’ verscheen september 2013 en in september 2014 werd tijdens de Manuscripta mijn vierde roman: ‘De offerschalen van Satan’ gepresenteerd. Op 1 oktober 2016 zag ‘Het kille doodskleed’ het licht.
Ik schrijf fictie. Het uitwerken van de karakters en de gebeurtenissen rond mijn personages, waardoor ze tot leven komen, vind ik de essentie van een goede roman.
Achterflap: Puck Scheltinga van Beuningen erft haar ooms vermogen, zegt haar baan op en blijft in zijn boerderij in het Achterhoekse dorpje IJsseldijk wonen. In de luwte van het rurale Oosten denkt ze aan een rustig bestaan. Dat pakt echter anders uit. Willem, haar grote liefde, net terug van wereldreis, helpt Puck te herstellen van een zwaar traumatische ervaring. Maar dan treft het noodlot hém. Hij wordt als comapatiënt afgevoerd naar Instituut Sparrenbos, waar ooit Pucks oom verbleef en waar iedereen haar kent. Door wat Willem is overkomen ontwikkelt Puck een schuldgevoel. Na een bezoek aan hem loopt ze tijdens een sneeuwstorm het bos in om haar gedachten te ordenen. Dat wordt haar bijna fataal. Na opnieuw een gevoelig verlies denkt ze dat het kille doodskleed voorgoed aan haar kleeft. Op advies van psychiater Janneke vertrekt ze naar de Côte d’ Azur om te ontstressen. Ze koopt een villa om Willem daar te kunnen verplegen. Maar ze wordt verliefd op haar Franse makelaar en trouwt met hem. Ze laat Willem echter niet vallen, gaat noodgedwongen een dubbelleven leiden en raakt in een morele spagaat. Door het hectische bestaan grijpt ook het psychische trauma haar opnieuw bij de keel.
“ Deze gespletenheid verwarde me zodanig dat mijn erotische honger verkilde in radeloze twijfel.”
Wat ik van dit verhaal vind: Het kille doodskleed is het tweede boek wat ik van Robert Thomson lees, de eerste, “De offerschalen van Satan,” was er één die me lang bij is gebleven.
Normaal lees ik nooit romans, maar voor Robert Thomson maak ik echt een uitzondering.
Als ik de cover bekijk, zie ik een vrouw staan in een zwart jurkje, ze heeft een angstige verwarde blik in haar ogen, zou dit Puck, de hoofdpersonage uit het verhaal zijn?
Het verhaal gaat van start met een echte meisjesdroom, Puck een tikkeltje eenzame dertiger, maakt een financiële klapper en lijkt vanaf dat moment onbezorgd door het leven te kunnen gaan.
Dit is echter helemaal niet het geval en het ongeluk lijkt haar vanaf dan te achtervolgen.
Ik had echt met haar te doen en heb me meerdere keren afgevraagd of geld wel gelukkig maakt.
De schrijfstijl van Robert Thomson is prettig leesbaar, met levensechte dialogen, die zelfs in het dialect geschreven zijn, je wordt echt het verhaal ingezogen en je bent benieuwd of Puck ooit nog een “normaal” leven gaat krijgen.
Ook worden actuele thema’s zoals de wantoestanden van mensen die in de zorg werken, zoals de zware arbeid die ze verrichten tegen het lage salaris aangehaald. Tevens wordt het leven in een instelling voor mensen met dementie realistisch neergezet.
Ik heb echt van deze roman, waarbij Puck een zoektocht naar zichzelf ondergaat maar ook leert loslaten, angst voelt en hoop houdt genoten.
Goed e’doan!
“ Rode wolken krioelden als een wilde zee voor mijn ogen. Na een tijdje werd het zwart en was ik er niet meer.”
Samenvatting: Robert Thomson heeft met, “ Het kille doodskleed,” een levensechte roman geschreven, waarbij actuele thema’s samen met wijze levenslessen prachtig gematcht worden.
Waardering:
Plot:4
Schrijfstijl:4
Orginaliteit:4
Psychologie:4
Leesplezier:4
4 sterren voor, ‘ Het kille doodskleed. ‘
Heidi
1
Reageer op deze recensie