Zeer leeswaardig

Ken Follett (1949) studeerde filosofie aan de "University College London" waarna hij een cursus journalistiek ging volgen, vervolgens als journalist werkte en eind jaren '70 bij een kleine uitgeverij. In 1974 verscheen zijn eerste boek en in 1978 brak hij internationaal door met het verschijnen van "The eye of the needle", een spionagethriller. Sindsdien publiceerde hij verschillende succesvolle boeken met als hoogtepunten de Kingsbridge en de Century-serie. "De wapens van het licht" is het vijfde deel van de Kingsbridge-serie.

Dit keer start het verhaal in 1792 en het loopt tot 1815 met nog een laatste kort deeltje tot 1842. Het is voornamelijk de industriële revolutie die aan bod komt. Er heersen schrijnende toestanden voor het grootste deel van de bevolking die in grote armoede leeft en al helemaal als de oorlog uitbreekt. Follett slaagt er zoals steeds in om de tijdssfeer treffend weer te geven en je wordt helemaal meegesleurd in het verhaal. Hij heeft ook nu weer schitterende personages bedacht om de historische gebeurtenissen te vertellen en te duiden. De tegenstellingen tussen de heersende klasse en de arbeidersklasse komen uitvoerig aan bod, maar er is ook aandacht voor het politieke stelsel, de plaats van de vrouw, de opkomst van de vakbonden en nog veel meer wat in die tijd speelde, super interessant en heel erg goed verhaald.

Meer naar het einde van het boek, we zitten dan al in het zesde deel van de zeven, komt de auteur dan na een 20 jaar durende oorlog uit bij de beslissende strijd die we kennen als de Slag bij Waterloo. Napoleon wordt hier op 18 juni 1815 definitief verslagen en de vrede keert eindelijk weer wat een grote zegen is voor de bevolking. Voor dit zesde deel heeft de auteur wel een wat vreemde constructie gebruikt waarin hij de voornaamste hoofdspelers heeft overgeplaatst naar Frankrijk, een ongeloofwaardige gekunstelde kunstgreep om dit historische gebeuren verteld te krijgen.

Het boek leest enorm vlot maar is toch anders dan de vorige delen, er is namelijk veel minder actie en het komt soms wat langdradig over, Follett heeft het historische deel immers heel erg minutieus willen uitwerken. Van spanning is er daardoor veel minder sprake en het boek heeft daardoor een hoog roman-gehalte. De uitvoerige karakterschetsen en amoureuze ontwikkelingen van de personages zijn hier ook niet vreemd aan. Maar dit ligt de auteur toch iets minder goed, het was vaak nogal vlak en voorspelbaar.

Niettemin is dit een zeer leeswaardig boek dat je toch wel wat uurtjes leesplezier bezorgt. Het is vooral het historische gehalte dat uitmuntend is en de belangrijkste troef van het boek, Follett is absoluut een vakman.