Lezersrecensie
Filmische thriller
Peter James schreef met dit boek zijn 14e Roy Grace-thriller en het was weer een zeer filmisch geschreven boek, niet gek voor een filmproducent. Het is een snel boek met heel wat actie en Roy Grace moet uit zijn pijp komen en dat doet hij natuurlijk met verve, hij is alert en denkt snel. Het decor is ditmaal de Albanese gemeenschap in Roy's geliefde Brighton en dan gaat het over de duistere onderwereld, genre maffia, ellende en geweld verzekerd dus.
Het boek is opgebouwd zoals we van Peter James gewoon zijn, korte snelle hoofdstukken met veel afwisseling en je wordt van in het begin in het verhaal getrokken. Doordat het scenario een ontvoering behelst, was het voor de auteur ook niet ingewikkeld om er een race tegen de klok van te maken. Het verhaal en de ontwikkelingen waren echter niet zo verrassend als je zou willen en een tikje ongeloofwaardig ook, op zijn Amerikaans en dan weet je het wel. Maar het leesplezier leed er niet onder, integendeel.
Er zijn buiten de ontvoeringszaak nog 2 verhaallijnen en wat deze in het verhaal te betekenen hebben, is en blijft onduidelijk en dat is toch wel een mankementje. Je zou toch op zijn minst aan het einde een soort van samenkomen moeten krijgen maar dit valt toch enigszins tegen. Ook de persoonlijke ontwikkelingen komen in dit verhaal veel minder aan bod, Roy's vrouw Cleo en zoon Bruno blijven heel erg op de achtergrond.
Een dodelijke gok is een goede en spannende thriller waar je zeer zeker leesplezier aan beleeft maar hij is nu niet wat je noemt een uitschieter in de reeks.
Het boek is opgebouwd zoals we van Peter James gewoon zijn, korte snelle hoofdstukken met veel afwisseling en je wordt van in het begin in het verhaal getrokken. Doordat het scenario een ontvoering behelst, was het voor de auteur ook niet ingewikkeld om er een race tegen de klok van te maken. Het verhaal en de ontwikkelingen waren echter niet zo verrassend als je zou willen en een tikje ongeloofwaardig ook, op zijn Amerikaans en dan weet je het wel. Maar het leesplezier leed er niet onder, integendeel.
Er zijn buiten de ontvoeringszaak nog 2 verhaallijnen en wat deze in het verhaal te betekenen hebben, is en blijft onduidelijk en dat is toch wel een mankementje. Je zou toch op zijn minst aan het einde een soort van samenkomen moeten krijgen maar dit valt toch enigszins tegen. Ook de persoonlijke ontwikkelingen komen in dit verhaal veel minder aan bod, Roy's vrouw Cleo en zoon Bruno blijven heel erg op de achtergrond.
Een dodelijke gok is een goede en spannende thriller waar je zeer zeker leesplezier aan beleeft maar hij is nu niet wat je noemt een uitschieter in de reeks.
1
Reageer op deze recensie