Puur leesplezier

Steve Cavanagh brengt met dit boek zijn achtste Eddie Flynn-thriller uit en het is weer een pareltje. Eddie Flynn is en blijft een schitterend personage zoals ook zijn teamleden. De interactie tussen deze personages is werkelijk puik en vaak ook kostelijk. Ze zijn helemaal op elkaar ingesteld en vullen elkaar helemaal aan. Ook de zo nu en dan terugkerende personages zijn op zijn zachtst gezegd speciaal te noemen, ze zijn tevens ook een goede aanvulling op de teamwerking.

De auteur heeft een goed doordachte constructie gemaakt van de plot, die is niet simpel en het vergt dan ook wel enige behendigheid om tot de ware toedracht van de zaken te komen. Het zit fantastisch goed in elkaar en klinkt heel origineel. Cavanagh heeft de plot ook zo opgebouwd dat je langzaam maar zeker naar de oplossing geloodst wordt en zo komt het dan ook dat hij enkele verrassende plotwendingen kan inbouwen. Er vindt een spel plaats tussen huurmoordenaars, seriemoordenaars en zo nog wat andere slechteriken en dat verlevendigt de boel nog extra.

En dan zijn er nog de rechtbankperikelen, om-van-te-smullen! Dat is een waar feest om te lezen, zoals steeds trouwens.

Cavanagh's boeken zijn wat betreft schrijfstijl niet moeilijk om te lezen, korte hoofdstukken met aan het hoofd de aanduiding over wie het gaat en een eenvoudige zinsconstructie. In een boek waar het verhaal centraal staat, is dit best aangenaam, het hoeft niet altijd ingewikkeld te zijn om goed te zijn. Met een goed verhaal komt dit het leesplezier alleen maar ten goede.

Getuige nr. 8 is een origineel, grappig, verrassend en spannend verhaal dat de benaming thriller eer aan doet. Cavanagh is en blijft één van mijn favoriete schrijvers en dit verhaal was puur leesplezier.