Lezersrecensie
Vlot moralistisch YA-sprookje met nét te weinig diepgang
Dit is het eerste boek van Johan Klein Haneveld dat ik lees. Eerder las ik korte verhaaltjes van hem, maar nooit een heel boek. Ik liet de kans dan ook niet liggen om dit e-book te recenseren!
Het verhaal volgt Lilian en haar avontuurlijke jongere broer Samel. Ze leven in een woud dat voor hen zorgt, in harmonie met de natuur, ergens in een verre toekomst. Samel is een ondernemende durfal, terwijl Lilian zich liever verdiept in de kennis die in het woud is opgeslagen, en die ze via haar arm-interface kan lezen. De hele maatschappij is gebaseerd op 'doen waar je talenten liggen' en elkaar punten geven voor bepaalde eigenschappen; een soort sociaal kredietsysteem. High-tech en low-tech zijn in het Woud mooi met elkaar in balans. Alles wat de mensen nodig hebben, wordt door het Woud geleverd door kleine 3d-printertjes die overal te vinden zijn. Voedsel en water is er in overvloed, zij het wat eentonig.
Als Lilian er achter komt dat het Woud toch minder in harmonie met de mensen samenleeft dan ze gedacht had, en eigenlijk ronduit misbruik maakt van de mensen die er leven, gaat ze er met Samel op uit om er achter te komen hoe de wereld echt in elkaar zit. Ze komt er achter dat er nog méér is dan alleen haar bekende woud en ze komt er ook al snel achter dat die buitenwereld niet persé het beste met haar voor heeft.
Het hele verhaal is een soort moralistisch sprookje met belangrijke waarschuwingen voor de mensen van nu.
De wereld in het Woud is heel goed in elkaar gestoken. Er is zorg besteed aan de wereldbouw en de geloofwaardigheid van de manier waarop Woud en mensen met elkaar samenleven. Ook het verhaal over 'hoe het allemaal zo gekomen is', is herkenbaar en actueel.
De wereld buiten het woud rammelt voor mijn gevoel nogal en mist diepgang. De drijfveren en gedachtengangen van de mensen buiten het woud zijn niet heel logisch. Ook komt de gedachtengang van Samel slecht uit de verf.
Op een paar plekken gaat het over de diverse seksuele voorkeuren van de hoofdpersonen en dat komt nogal gekunsteld over, alsof het er als een soort bijgedachte bij in gefrot is, omdat dat nu eenmaal 'hot' is in moderne YA. Het had heel goed kunnen werken, als het beter was uitgewerkt of een centraler thema was geweest.
De schrijfstijl van het boek doet nogal ouderwets aan. YA-lezers met een 'echter'-allergie kunnen dit boek beter laten liggen. Maar het is zeker 'lekker voer' voor jonge lezers die van wereldbouw en spannende avonturen houden.
Het verhaal volgt Lilian en haar avontuurlijke jongere broer Samel. Ze leven in een woud dat voor hen zorgt, in harmonie met de natuur, ergens in een verre toekomst. Samel is een ondernemende durfal, terwijl Lilian zich liever verdiept in de kennis die in het woud is opgeslagen, en die ze via haar arm-interface kan lezen. De hele maatschappij is gebaseerd op 'doen waar je talenten liggen' en elkaar punten geven voor bepaalde eigenschappen; een soort sociaal kredietsysteem. High-tech en low-tech zijn in het Woud mooi met elkaar in balans. Alles wat de mensen nodig hebben, wordt door het Woud geleverd door kleine 3d-printertjes die overal te vinden zijn. Voedsel en water is er in overvloed, zij het wat eentonig.
Als Lilian er achter komt dat het Woud toch minder in harmonie met de mensen samenleeft dan ze gedacht had, en eigenlijk ronduit misbruik maakt van de mensen die er leven, gaat ze er met Samel op uit om er achter te komen hoe de wereld echt in elkaar zit. Ze komt er achter dat er nog méér is dan alleen haar bekende woud en ze komt er ook al snel achter dat die buitenwereld niet persé het beste met haar voor heeft.
Het hele verhaal is een soort moralistisch sprookje met belangrijke waarschuwingen voor de mensen van nu.
De wereld in het Woud is heel goed in elkaar gestoken. Er is zorg besteed aan de wereldbouw en de geloofwaardigheid van de manier waarop Woud en mensen met elkaar samenleven. Ook het verhaal over 'hoe het allemaal zo gekomen is', is herkenbaar en actueel.
De wereld buiten het woud rammelt voor mijn gevoel nogal en mist diepgang. De drijfveren en gedachtengangen van de mensen buiten het woud zijn niet heel logisch. Ook komt de gedachtengang van Samel slecht uit de verf.
Op een paar plekken gaat het over de diverse seksuele voorkeuren van de hoofdpersonen en dat komt nogal gekunsteld over, alsof het er als een soort bijgedachte bij in gefrot is, omdat dat nu eenmaal 'hot' is in moderne YA. Het had heel goed kunnen werken, als het beter was uitgewerkt of een centraler thema was geweest.
De schrijfstijl van het boek doet nogal ouderwets aan. YA-lezers met een 'echter'-allergie kunnen dit boek beter laten liggen. Maar het is zeker 'lekker voer' voor jonge lezers die van wereldbouw en spannende avonturen houden.
1
Reageer op deze recensie