Een zombiesprookje met een happy end, maar dan anders.
Kiki is een verrassend origineel kort toekomstverhaal. Het doet precies waar sciencefiction goed in is: het houdt ons een spiegel voor. Frank Norbert Rieter heeft de boodschap netjes verpakt in een leuke vertelling. Het wordt nergens belerend en daardoor is het juist extra krachtig.
De ik-persoon in het verhaal, een naamloze jongen, woont in een kleine gemeenschap op de top van een hoge flat, waar hij veilig denkt te zijn voor de dikke zombies die de wereld lijken te beheersen. De gemeenschap op het dak leeft van zelf geteelde groenten; de zombies beneden leven van junkfood. Op een dag lukt het de zombies toch om de daktuin op de flat in te nemen. De ik-persoon vlucht door met een parachute van het dak af te springen.
Dat gaat niet lang goed; na een paar dagen wordt hij gevangen genomen door Kiki. Tenminste, hij gaat er van uit dat ze zo heet. Dit zombiemeisje van enorme omvang neemt de jongen stevig onder de arm geklemd mee naar haar wooncontainer en houdt hem gevangen. Ze zijn van alle gemakken voorzien: 24 uur per dag TV, een volautomatische douche en comfort-food in overvloed. Onze ik-persoon kijkt uit naar een kans om te ontsnappen. Als die zich voordoet, loopt alles natuurlijk anders dan verwacht.
Kiki is een geslaagde aanklacht tegen de hedendaagse maatschappij. Ik heb bewondering voor schrijvers die in weinig woorden een boodschap over kunnen brengen, en dat doet Frank Norbert Rieter hier prima! Enig minpuntje aan het boek is dat de summiere uitleg die de ik-persoon geeft over hoe de wereld in elkaar zit, meer vragen opwerpt dan antwoorden geeft. Hoe is het toch allemaal zo ver gekomen? Van mij had de uitleg over de kleine bovenklasse en de volautomatische veeteelt achterwegen mogen blijven. Het boekje is liefdevol met de hand gebonden in één katern. De illustraties van Michelle van Zessen zijn precies komisch genoeg om het verhaal luchtig te maken. Luchtig, als een goed geslaagde chocolademousse. En nu is het weer tijd om ecologische winterpenen te gaan oogsten!
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Heidi van der Vloet
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
