Kort is krachtig

Alle bewondering voor schrijvers die zich wagen aan ‘kortjes’ en die de kunst van het schrijven van korte verhalen verstaan! Korte verhalen moeten het eigenlijk altijd hebben van het plot en dat plot moet in heel weinig woorden staan als een huis. In die zin is het schrijven van een kort verhaal ingewikkelder dan het schrijven van een vette trilogie. Een lezer krijgt heel weinig tijd om zich over haar ongeloof heen te zetten en zich in te leven in het verhaal, en dan is daar al het pats-boem-einde.  

Uitgeverij Godijn schreeft in 2018 een verhalenwedstrijd uit met als thema Nachtwakers, en selecteerde uit de berg van 75 inzendingen de 25 beste, plus een bonusverhaal. De juryleden waren Elly Godijn, Esmeralda van Bellen en Johan Klein Haneveld.  

De verhalen vallen allemaal onder het fantastische genre. Dat levert een leuke, afwisselende mix van fantasy, sciencefiction en horror op, met af en toe een verhaal ertussen dat zich in geen enkel hokje laat dwingen. De verhalen zijn in volgorde van beoordeling door de jury in de bundel geplaatst en dat is te merken in de originaliteit van de plots, hoewel over smaak valt te twisten.  

Het winnende verhaal van Britt Zwijnenberg, Lang leve de goden!, is leuke actuele mystiek over de grens tussen leven en dood en geeft de spreekwoordelijke held er aan het eind flink van langs. Het tweede verhaal, Antibiose van F.P.G. Camerman, is favoriet. Mooie horror-SF over een jongeman die ’s nachts een centje bij probeert te verdienen maar niet weet wat hij zich op de hals haalt. Onder de Sterrenregen van Debby Willems is een gevoelig liefdesverhaal dat zich afspeelt op het kerkhof, verteld vanuit de persoon die brieven van de doden aan de levenden bezorgt. Heel mooi gedaan. Zoök van Mike Jansen is harde SF. Twee veroordeelde misdadigers bewaken bij wijze van straf de ruimte en raken soms een beetje de tijd kwijt. Niet bijster origineel en met nogal kneuterige helden. Het is bijzonder storend dat het verhaal slecht vertaald is van het Engels naar het Nederlands. De nacht der aarde van Hendrik van Oort is naargeestige clifi over een aarde waar de zuurstof op aan het raken is. Alleen mensen met veel geld en mensen met speciale gaven overleven het. Dit is een origineel verhaal dat met wat minder seksisme, of verteld in de ik-vorm, beter uit de verf was gekomen.  

Van de overige verhalen was De Violist van Sam Jansen het noemen waard als post-apocalyptische Hamelen-vertelling, en ook het tweede verhaal van Mike Jansen, De nacht van het universum, is als eindtijd-vertelling goed gevonden. En is dit nu een knipoog naar de Harry Potterfans met de namen van zijn hoofdpersonen? Mysto’s ring van Marco Knauff valt op door de prachtige buitenaardse beelden. Daarbinnen van Stefanie Krijssens is zo’n verhaal dat niet in een hokje past: het maakte indruk vanwege het gegeven, twee identiteiten in één persoon, en de vertelvorm. Red me van Annette van der Meij is een goed gevonden avonturenverhaal over een schoolreisje naar Dartmoor met een historische twist. Je zou er zo een spannende film van maken. Het bonusverhaal van J.Sharpe, Astraal lichaam, is ‘spooky’ hoewel het plot net niet lekker werkt.  

Over het algemeen is de hele bundel een goede verzameling van lekker leesbare ‘kortjes’. De bundel bevat geen overweldigende nieuwe wereldbeelden of hemelbestormende inzichten, geen stuwmeer van diversiteit, maar is zeker een weerslag van verteltalent en dappere pogingen daartoe. De krakkemikkige vertaling van het verhaal van Mike Jansen is spijtig. Het creatieve lettertype van de titels en de auteursnamen komt de leesbaarheid van de titels niet ten goede. Het thema Nachtwakers is consequent doorgevoerd en het is mooi om te zien hoe één thema zo’n verscheidenheid aan verhalen oplevert. Er is duidelijk aandacht besteed aan de vormgeving en er is goed gelet op spelling. Lekker leesvoer!