De vrouwelijke Hendrik Groen

Ik mocht namens Uitgeverij Neckar het boek Het huis met het blauwe dak lezen van Margareth Hillebrandt

Het was de eerste kennismaking met deze auteur. Na een filmpje van haar van unboxing van haar boek was ik meteen verkocht.

Wat een mooie cover zag ik tevoorschijn komen. Een landhuis in een bosrijke omgeving met zoals de titel al verklapt een blauw dak.

De flap-tekst voorspelde voor mij een boek met humor en ik werd niet teleurgesteld.

Julliette neemt na het overlijden van haar man een bizarre beslissing. Ze verkoopt haar penthouse en komt met een list terecht in een zorgvilla. Hier hoopt ze gelijkgestemden te ontmoeten en haar laatste jaren in gezelligheid door te brengen.

Echter helaas is dit niet wat ze aantreft het is doodsaai en het is de grootste fout van haar leven.
Tot ze Max een medebewoner ontmoet.

Doordat ze Max ontmoet komt het boek tot leven. Samen beleven ze doldwaze avonturen. Met een lach en een traan kan je alleen nog maar doorlezen.

De personages maken allemaal een groei door waardoor ze nog meer gaan leven.
De vlotte schrijfstijl en korte hoofdstukken maken het boek makkelijk leesbaar.

Het is echter niet alleen maar een vrolijk boek de auteur stelt ook de problemen in de zorg van tegenwoordig ter discussie. De onderliggende boodschap is zeer duidelijk.

Een boek wat herkenbaar is, maar je ook aan het denken zet.

Ik heb genoten.
Bedankt dat ik dit boek mocht lezen.