Je kunt het leven niet regisseren

In 2016 valt het oog van zowel Jo Simons als dat van Annejet van der Zijl op een krantenbericht over een Duitse politica die spoorloos was verdwenen nadat was uitgekomen dat ze jarenlang had gelogen over haar cv. Omdat ze allebei gefascineerd zijn door het waarom van dat verhaal en omdat er in de media verder geen aandacht aan wordt besteed, gebruiken ze dit gegeven als basis voor een fictief verhaal. Van der Zijl, bekend van bestsellers als Sonny Boy en De Amerikaanse prinses werkte met neerlandicus, journalist en bladenmaker Simons aan een gezamenlijk fictieproject dat uiteindelijk een ‘vijfluik van spannende romans’ moet gaan worden, volgens de achterflap van De val van Annika S.

Bondsdagpolitica Annika Schaefer ontvlucht in De val van Annika S. halsoverkop haar luxe leven in Berlijn, omdat na jaren is uitgekomen dat ze zelfs nog geen middelbareschooldiploma heeft gehaald. Haar leven te midden van de Berlijnse jetset is per direct voorbij, haar creditcards blijken geblokkeerd en met het laatste geld dat ze heeft kunnen opnemen vlucht ze naar een omgeving waar niemand haar kent, maar waar ze zelf warme herinneringen aan heeft, omdat ze er als kind vakanties met haar grootouders doorbracht. Ze trekt zich terug in een treurig, gedateerd maar goedkoop vakantiehuisje aan de Noord-Hollandse kust, waar ze in een zelfopgelegd isolement haar knopen telt en tot de conclusie komt dat haar carrière definitief voorbij is.

“Wat had ik gewerkt en geploeterd, al die jaren. Wat had ik mijn bloedige best gedaan. Maar nu was de hele theatervoorstelling die Annika Schaefer heette uit elkaar gespat. De acteurs waren van het toneel gevlucht en hadden mij, de hoofdrolspeelster, naakt, onteerd en weerloos in de spotlights achtergelaten. Het publiek had boe roepend de zaal verlaten. En de wereld, mijn wereld, ging zonder mij verder.”

Tot overmaat van ramp wordt haar peperdure handtas met identiteitsbewijs gestolen en moet ze schoonmaakwerkzaamheden in het vakantiepark gaan doen om in haar levensonderhoud te kunnen voorzien. Net wanneer ze na een paar maanden min of meer gewend is geraakt aan haar nieuwe manier van leven, duikt haar handtas weer op, neemt het verhaal een verrassende wending en leert Annika dat je het leven niet kunt regisseren.

Behalve de verhaallijn van Annika zijn er in het boek nog twee verhaallijnen, die van Martin, de politieagent die de aangifte van de tas van Annika opneemt en die van de bejaarde Anna, die als enige van haar joodse familie de Tweede Wereldoorlog overleefd heeft. Simons en Van der Zijl hebben grondig onderzoek gedaan en brengen de verhaallijnen op geloofwaardige wijze bij elkaar. Helaas heeft het boek op literair gebied verder weinig te bieden. Er zijn wat parallellen tussen Annika en hond Sam over wie ze zich ontfermt, de (niet-fictieve) Bleibtreustrasse in Berlijn waar Annika heeft gewoond heeft een wel heel veelzeggende naam, het karakter van Annika wordt fraai uitgediept, maar daar houdt het wel een beetje mee op.

Wat overblijft is een prettig leesbaar en inderdaad spannend boek, inclusief een schuingedrukte proloog, achtervolgingen, drugsdealers, een schietpartij en een op de loer liggende romance en kun je ontdekken waarom de achternaam van Annika in de titel afgekort wordt tot de letter S. Simons en Van der Zijl lijken met De val van Annika S. een Nederlandse variant van Nicci French te zijn geworden; hun boek zou zeker het predicaat ‘literaire thriller’ hebben mogen krijgen.