Lezersrecensie
Sfeervol en beeldend
De Britse schrijfster Elizabeth Jane Howard (1923-2014) is bekend geworden als schrijfster van de omvangrijke en boeiende vijfdelige reeks over de familie Cazalet. Ze is ooit gedebuteerd met de roman The beautiful visit. Deze roman verscheen onlangs in een vertaling van Inge Kok met als titel Een heerlijke tijd.
De vertelster van Een heerlijke tijd is de zestienjarige dochter van een componist en groeit op in Londen. Het gezin heeft het niet breed, maar moeder weet de schijn op te houden. De broers van de vertelster mogen naar school, maar zij en haar zus niet. Zij worden geacht een goede partij aan de haak te slaan en ooit iemands echtgenote te worden.
De vertelster verveelt zich onnoemelijk. Ze is intelligent genoeg om te weten dat ze iets mist in haar leven, maar is niet in de omstandigheden om haar situatie te veranderen. Dan mag ze op zeker moment de Kerstdagen gaan doorbrengen bij verre kennissen in het enorme landhuis. Ze geniet enorm van deze logeerpartij, die allesbepalend zal worden voor de rest van haar leven. Ze heeft namelijk kennisgemaakt met mensen die meer mogelijkheden in haar zien dan alleen die van echtgenote. Wanneer ze terugkeert naar haar ouders zet ze alles op alles om een eigen invulling aan haar leven te geven. Aanvankelijk werkt haar familie haar tegen, maar op een gegeven moment mag ze dan toch gezelschapsdame worden van een excentrieke dame die in een zeer afgelegen huis niet veel anders doet dan aquarellen schildert. Alhoewel deze eerste baan door de vertelster als vrij teleurstellend wordt ervaren, voelt ze het toch als een opstap naar een ander leven. De hele wereld verandert wanneer de Eerste Wereldoorlog uitbreekt en wanneer een aantal mannen waarmee ze tijdens haar logeerpartij had kennis gemaakt naar de loopgraven vertrekken.
Een heerlijke tijd is een bijzonder sfeervol boek. Elizabeth Jane Howard schrijft ongelofelijk beeldend en gedetailleerd. Iedere jurk, iedere maaltijd en elk personage wordt minutieus beschreven. Toch wordt het nergens saai of langdradig, integendeel. De nieuwsgierigheid over hoe het de vertelster vergaat, wordt alleen maar groter en groter. Aan het eind van het boek blijkt de ware reden van de proloog en vallen er allerlei puzzelstukjes op hun plaats.
Met dank aan De Club van Echte Lezers, voor wie ik dit boek mocht recenseren.
De vertelster van Een heerlijke tijd is de zestienjarige dochter van een componist en groeit op in Londen. Het gezin heeft het niet breed, maar moeder weet de schijn op te houden. De broers van de vertelster mogen naar school, maar zij en haar zus niet. Zij worden geacht een goede partij aan de haak te slaan en ooit iemands echtgenote te worden.
De vertelster verveelt zich onnoemelijk. Ze is intelligent genoeg om te weten dat ze iets mist in haar leven, maar is niet in de omstandigheden om haar situatie te veranderen. Dan mag ze op zeker moment de Kerstdagen gaan doorbrengen bij verre kennissen in het enorme landhuis. Ze geniet enorm van deze logeerpartij, die allesbepalend zal worden voor de rest van haar leven. Ze heeft namelijk kennisgemaakt met mensen die meer mogelijkheden in haar zien dan alleen die van echtgenote. Wanneer ze terugkeert naar haar ouders zet ze alles op alles om een eigen invulling aan haar leven te geven. Aanvankelijk werkt haar familie haar tegen, maar op een gegeven moment mag ze dan toch gezelschapsdame worden van een excentrieke dame die in een zeer afgelegen huis niet veel anders doet dan aquarellen schildert. Alhoewel deze eerste baan door de vertelster als vrij teleurstellend wordt ervaren, voelt ze het toch als een opstap naar een ander leven. De hele wereld verandert wanneer de Eerste Wereldoorlog uitbreekt en wanneer een aantal mannen waarmee ze tijdens haar logeerpartij had kennis gemaakt naar de loopgraven vertrekken.
Een heerlijke tijd is een bijzonder sfeervol boek. Elizabeth Jane Howard schrijft ongelofelijk beeldend en gedetailleerd. Iedere jurk, iedere maaltijd en elk personage wordt minutieus beschreven. Toch wordt het nergens saai of langdradig, integendeel. De nieuwsgierigheid over hoe het de vertelster vergaat, wordt alleen maar groter en groter. Aan het eind van het boek blijkt de ware reden van de proloog en vallen er allerlei puzzelstukjes op hun plaats.
Met dank aan De Club van Echte Lezers, voor wie ik dit boek mocht recenseren.
1
Reageer op deze recensie