Historische roman met grote rol voor het apothekersvak

De apothekersdochter van Julie Klassen (1964) speelt zich af in het Engeland van begin negentiende eeuw. Het verhaal draait om Lilly Haswell. Als zij vijftien jaar is, vertrekt haar moeder met de noorderzon en laat haar en haar (verstandelijk beperkte) broer Charlie achter bij hun vader, de apotheker van het dorpje Bedsley Priors. Het is een groot familiegeheim, waar ook haar vader niet over wil praten. De intelligente Lilly, in het bezit van een fotografisch geheugen, assisteert haar vader in de apotheek en leert in de praktijk het apothekersvak, zonder dat daar ruchtbaarheid aan gegeven wordt. Voor vrouwen was het in die tijd ongehoord om zich bezig te houden met medische zaken. Je had sowieso als vrouw weinig tot niets te betekenen en eigenlijk was het enige doel in het leven om zo goed mogelijk te trouwen. Als haar kinderloze tante en oom, een broer van Lilly’s moeder, haar graag een periode onderdak willen bieden in Londen om haar kansen op de huwelijksmarkt te vergroten, pakt ze deze kans met beide handen aan. Ze geniet met volle teugen en verschillende huwelijkskandidaten passeren de revue maar als haar vader ziek wordt keert ze na anderhalf jaar terug naar het dorp en probeert ze de apotheek van haar vader van de ondergang te redden.

De romans van Julie Klassen vallen onder historische romans met een Christelijke inslag, hoewel in De apothekersdochter het geloof praktisch geen rol speelt. Ze weet in een prettig lezende schrijfstijl de tijdsgeest van de Britse negentiende eeuw geloofwaardig te beschrijven. In deze periode werd de functie van de apotheker onder druk van het artsengilde steeds meer ingeperkt, waardoor het zelfstandig voorschrijven van medicijnen werd verboden en werd voorbehouden aan artsen. Als de oom van Lilly een klein tipje van de sluier over de beweegredenen van haar moeder om haar gezin in de steek te laten oplicht, besluit ze dat ze alleen uit liefde wil trouwen. Maar wie is haar prins op het witte paard: dokter Adam Graves, Sir Roderick of wordt het toch assistent-apotheker Francis Baylord.

Klassen begint elk hoofdstuk met een toepasselijk citaat van onder andere Jane Austen, Voltaire en Shakespeare en uit Culpepers Complete Kruidengids. De citaten die zij uit medische boeken uit begin 19e eeuw heeft gehaald, leren je hoe men in die tijd dacht over artsen en apothekers. Met de wetenschap die we nu hebben zijn die uiterst vermakelijk.

Ondanks dat het verhaal boeiend is, toch een paar kanttekeningen. Julie Klassen heeft gekozen voor misschien wel te veel verhaallijnen met te veel personages. Het gevolg is dat niet alle verhaallijnen even goed worden uitgewerkt en op het eind een beetje afgeraffeld en niet helemaal afgerond aanvoelen. De hoeveelheid aan personages zorgt er daarnaast voor dat ze wat oppervlakkig blijven. Sommigen beloven bij hun introductie een grotere rol dan ze later waarmaken. Het lijkt of ze te veel in te weinig tijd wil vertellen, waardoor niet alles de aandacht krijgt die het verdient.

Dat geldt niet voor hoofdpersoon Lilly. Haar karakter is wel mooi uitgewerkt. Ze is een interessante, zeer intelligente vrouw die als geen ander weet dat ze daar niet mee te koop moet lopen. In die tijd is het als vrouw geen verdienste om zelfstandig en intelligent te zijn, maar eerder bedreigend voor de mannelijke heerschappij. Ze beheerst het apothekersvak, maar ze zorgt ervoor dat het lijkt alsof haar vader alles uitvoert. Je gunt haar dat ze uiteindelijk de liefde van haar leven vindt waar ze gewoon zichzelf kan zijn en bij wie ze haar persoonlijkheid niet hoeft te verloochenen.

De apothekersdochter had misschien op bepaalde onderdelen iets meer uitgewerkt kunnen worden, maar geeft wel een mooi beeld van het leven in de 19e eeuw in het algemeen en als apotheker in het bijzonder. De prettige schrijfstijl van Julie Klassen zorgt ervoor dat je ondanks de kritiekpuntjes toch van het verhaal zult genieten.