Geld belangrijke drijfveer in meeslepende roman

Met de regelmaat van de klok levert Karen Swan twee keer per jaar een roman af met de inmiddels beproefde opbouw van een tot de verbeelding sprekende proloog, meerdere verhaallijnen en het ontrafelen van een geheim. Dat is in De Griekse ontsnapping, haar zesde boek dat in de Nederlandse vertaling van vaste vertaalster Ireen Niessen verscheen, niet anders.

Zoals de fans van Swan gewend zijn zet ze je met de dramatische en intrigerende proloog direct op scherp, om vervolgens het verhaal twee weken eerder in New York te laten beginnen. Daar stap je het leven van Chloe Marston binnen die, nadat ze met een gebroken hart uit Londen is gevlucht, eindelijk haar draai begint te vinden in de ‘Big Apple’. Ze werkt bij de New Yorkse vestiging van Invicta, het bedrijf waarvoor ze ook in Londen werkzaam was. Een organisatie die er in gespecialiseerd is om de wensen van de allerrijksten te laten uitkomen. Na een ‘hit en run’ waarbij haar collega en vriendin Poppy meer dood dan levend in het ziekenhuis belandt, wordt Chloe als lifestyle manager verantwoordelijk voor Poppy’s portefeuille met vijf van de vermogendste klanten van het bureau en is het haar taak om hun meest idiote en onredelijke eisen te vervullen. Dit inkijkje in het leven van de allerrijksten der aarde die denken dat met geld alles te koop is, is tegelijkertijd humorvol en ontluisterend: van het uit de steigers laten halen van de Taj Mahal omdat meneer heeft bedacht om het gebouw in volle glorie aan een zakenrelatie te laten zien tot het laten opdraven van dertig pinguïns voor een chic feest. Deze wat bizarre setting houdt rechtstreeks verband met de tweede beklemmende verhaallijn waarin de mysterieuze Elodie de hoofdrol speelt. Via haar belicht Swan een andere kant van overvloedige rijkdom, waarin geld erotiseert maar niet per se gelukkig maakt.

Gaandeweg het boek krijg je vooral een duidelijk beeld van de sympathieke Chloe, die ondanks haar eigen perikelen haar rol om de geheimen te ontrafelen met verve vervult. Elodie blijft echter tot het eind de fascinerende, mysterieuze vrouw, wier achtergrond tot het einde in nevelen gehuld blijft, maar met wie je desondanks volop meeleeft. De verschillende bijpersonages zijn cliché maar tegelijkertijd treffend. De berouwvolle ex met dubbele agenda, de ambitieuze collega die het achter haar ellebogen heeft, de ruziënde vennoten en de twee tegenpolen die de rijkdom vertegenwoordigen: de vriendelijke en charismatische miljonair Joe versus de minstens net zo vermogende Alexander Subocheva, die bovenal gevaar uitstraalt en over lijken lijkt te gaan. Storend is deze stereotypering geenszins. De personages spelen allemaal hun eigen rol in het verhaal waar uiteindelijk geld een belangrijke drijfveer is.

In haar beeldende en soepele schrijfstijl weet Swan je met beide verhaallijnen volop te boeien. Het luchtigere deel over Chloe is een mooie afwisseling met de onderhuidse angsten en spanningen waar Elodie in haar gouden kooi mee te maken heeft. De auteur is er een meester in om steeds een klein stukje van de puzzel aan te reiken en tegelijkertijd met elke perspectiefwisseling weer vragen op te roepen die naar een nieuwe verrassende plotwending leiden.

Ondertussen ontvouwt zich een fascinerend verhaal waarin de romantiek niet vergeten wordt. Bij Chloe doet haar ex Tom zijn uiterste best om hun verbroken relatie weer nieuw leven in te blazen waarbij hij in de weg wordt gezeten door de charismatische Joe die samen met haar op huizenjacht in Griekenland is. De liefdesperikelen bij Elodie zijn van een totaal andere orde maar leiden uiteindelijk naar het punt waar de twee verhaallijnen bij elkaar komen en de opmaat voor het spannende slotstuk is. Vanaf dat moment krijgt de proloog betekenis en komt de ware aard van de verschillende personages naar boven. Maar ook dan heeft Swan nog een verrassende plotwending voor je in het verschiet waarin de titel van het boek zijn volledige betekenis krijgt en de epiloog de laatste losse eindjes bij elkaar brengt.