Mooie familieroman over vergeven en naastenliefde

In De verloren zoon van Thea Zoeteman-Meulstee is de hoofdrol weggelegd voor Marten van Meliskerke, het zwarte schaap binnen de familie. Hij heeft in zijn verleden een paar fouten gemaakt die hem door zijn strenggelovige vader zwaar worden aangerekend. Gevolg is dat hij onterfd wordt en alle contact met zijn vader wordt verbroken. Hoewel hij allang weer op het goede pad zit en hij zijn vader om vergeving heeft gevraagd, houdt deze zich halsstarrig vast aan zijn eerder genomen besluit om zijn jongste zoon uit zijn leven te bannen. Hoewel zijn moeder hier zeer zwaar onder gebukt gaat, durft zij niet tegen haar man in te gaan en houdt zij het weinige contact dat zij met Marten heeft, zeer tegen haar zin in, voor hem verborgen. Als Martens broer Stefan en schoonzus Linda hun pasgeboren zoon vernoemen naar zowel vader Johannes als broer Marten hopen zij dat dit zal leiden tot een verzoening. Niets is minder waar. Tijdens de kraamvisite komt het tot een grote ruzie tussen vader en zoon, waardoor de onderlinge verhoudingen nog meer op scherp komen te staan. Desondanks blijft Marten dagelijks de jonge ouders bezoeken. Niet alleen om zijn naamgenoot te zien, maar meer nog om de jonge kraamzuster Amanda, op wie hij tot over zijn oren verliefd wordt, te veroveren. Maar Amanda is al bezet en als Marten dat uiteindelijk ontdekt breekt er een zeer zware periode voor hem aan. Kan hij deze psychisch grote druk aan en komt hij herboren uit de strijd of valt hij terug in de fouten van weleer? En welke rol speelt Amanda hierin? Kan zij uiteindelijk zorgen voor vergiffenis en verzoening tussen vader en zoon of zal er voor altijd ruzie blijven?

Thea Zoeteman-Meulstee heeft met De verloren zoon een mooie en lekker weglezende roman geschreven, waarin vergeven, naastenliefde en het voor elkaar open staan een centrale plaats innemen. Wat opvalt, is de prettige schrijfstijl, zonder ingewikkelde zinsconstructies, met oog voor het leven van alledag met alle ups en downs in onderlinge relaties. Geloofwaardig en herkenbaar. Niet voor niets heeft zij met deze titel ‘De Valentijnprijs 2015’ gewonnen.

Zoals ze zelf aangeeft, vindt ze het heel belangrijk om in haar verhalen iets mee te geven uit de Bijbel omdat dit voor haar een leidraad in haar leven is. De verloren zoon is een rechtstreekse verwijzing naar de Bijbelse tekst Lucas 15, waarbij Marten vergeleken kan worden met de jongste zoon die via de weg van bekering nieuw leven ontvangt. Voor vader Johannes gaat de vergelijking op met de oudste zoon: een gelovige met een wettische, plichtmatige godsdienstigheid, die geen oog heeft voor Gods vergeving en zijn bereidheid om zondaars nieuw leven te geven. Moeder Aleid en de broers en zus van Marten vertegenwoordigen de vader uit de Bijbelse tekst, die zijn zoon liefdevol vergeeft en met open armen weer in de familie verwelkomt.

Het boek heeft een (gedeeltelijk) open einde. Voor wie wil weten hoe het verder gaat met de familie Van Meliskerke ligt het vervolg al weer in de winkel: Het erfdeel.

De verloren zoon is een aanrader voor wie houdt van een mooie familieroman met Bijbelse waarden. Wellicht minder geschikt voor lezers die niets met het geloof hebben.