Nog lang geen genoeg van de Zeven Zussen

Let op: kan spoilers bevatten over de eerdere delen van de Zeven Zussen-reeks

Aan het succes van de Zeven Zussen-serie van Lucinda Riley komt ook met Maan, het vijfde deel, voorlopig nog geen eind. Ondanks dat de boeken allemaal op eenzelfde wijze zijn opgezet, vervelen ze door de interessante verhaallijnen geen moment.  

In Maan vertelt Riley het verhaal van de spirituele Taygete ‘Tiggy’ D’Aplièse. Door haar zwakke gezondheid, die haar haar hele leven al parten speelt, is Tiggy anders dan haar zussen. Ook de brief van Pa Salt, die zij na zijn overlijden krijgt, wijkt af. In de brief die hij voor haar heeft achtergelaten vertelt hij exact waar en bij wie ze in het Spaanse Granada moet zijn om meer te weten te komen over haar achtergrond. Desondanks besluit ze om haar verleden te laten rusten en te vertrekken naar het afgelegen Schotse landgoed van Charlie Kinnaird om voor de dieren te gaan zorgen. Ter plekke ontmoet ze de oude zigeuner Chilly, die haar onmiddellijk herkent. Zij is de vrouw die voorbestemd is om door hem de weg naar huis gewezen te worden. Eindelijk komt de voorspelling uit van de ‘bruja’.

Chilly vertelt haar over de legendarische flamencodanseres La Candela en Tiggy’s familiegeschiedenis. Hij heeft zelfs foto’s om zijn verhaal te ondersteunen. Hij bevestigt ook wat Tiggy zelf al vermoedde: haar bovennatuurlijke en geneeskrachtige gaven; ze is een ‘bruja’. Als haar gezondheid haar opnieuw in de steek laat, besluit ze het koude Schotland in te ruilen voor het warme Spanje en boekt ze een verblijf in een in de rotsen uitgehakt hotel, vlakbij de locatie in Sacromonte die Pa Salt haar gegeven heeft. Voorheen waren deze grotwoningen het domein van de Gitanos, de Spaanse zigeuners. Tegenwoordig is het een toeristische attractie. Daar ontmoet ze Angelina, die haar helpt haar gaven verder te ontwikkelen en haar vertelt over haar connectie met La Candela en haar exotische maar gecompliceerde verleden.

Ook Maan heeft twee verhaallijnen in twee verschillende tijdsperioden. In het heden volg je Tiggy’s leven en in het verleden word je meegenomen naar de arme zigeunergemeenschap aan het begin van de vorige eeuw als Tiggy’s grootmoeder Lucía wordt geboren. Het historische deel beslaat een groot deel van Lucía’s leven als de legendarische flamencodanseres La Candela. Aan de hand van haar leven vertel Riley een enorm boeiend verhaal over de Spaanse Gitanos, een zigeunergemeenschap die gebukt gaat onder armoede en discriminatie. Ook de genocide tijdens de Tweede Wereldoorlog en het bewind van Franco drukken een stempel op het zware leven van deze zigeuners. Muziek en het dansen van de flamenco zorgen voor eenheid en vormen het hart van de samenleving waar iedereen voor elkaar klaar staat. Door de beeldende schrijfstijl van Riley spat de passie en de emotie van de bladzijden af. Voor dit historische deel, dat bijna leest als een biografie, is Riley geïnspireerd door de fameuze flamencodanseres Carmen Amaya. Haar partner ‘Sabicas’ stond model voor Meñique, Lucía’s grote liefde.  

Dit boek wijkt af van de eerdere delen, omdat Tiggy direct weet wie haar voorouders zijn. De nadruk in dit verhaal ligt vooral op de ontwikkeling van Tiggy als persoon. Ze leert zichzelf kennen en haar (genezende) gaven verder te ontwikkelen. Het liefdesverhaal van Tiggy is misschien iets te gemakkelijk, maar dat neem je graag voor lief omdat je haar gewoon een happy end wenst met de man van wie ze houdt.  

Interssanter is de terugkeer van Zed Eszu, de ex van Maia uit het eerste deel, die nu Tiggy probeert te veroveren als hij als betalende gast verblijft op het landgoed. De mythe van de Zeven zusters van de Plejaden, waarop de serie losjes is gebaseerd, laat Lucinda Riley hiermee weer mooi terugkomen in het verhaal. Eszu is een anagram van Zeus en in de mythe heeft Zeus behalve op Maia, ook zijn zinnen gezet op Taygete. Eszu is een rijke, machtige, onsympathieke man die denkt dat voor geld alles te koop is en hij stelt alles in het werk om Tiggy voor zich te winnen. Zoals in het verhaal van Maia te lezen is, is zijn vader op dezelfde dag als Pa Salt overleden. Tot zijn terugkeer in Maan was hij onzichtbaar en de vraag is of nu zijn rol is uitgespeeld. Of zou hij misschien een directe link met de dood van Pa Salt hebben? Tegelijkertijd steekt dan de vraag of Pa Salt werkelijk dood is de kop weer op, vooral omdat Tiggy het gevoel heeft dat hij nog steeds in leven is.

Het boek eindigt met een korte vooruitblik op het verhaal van Electra, en dan baal je dat het boek uit is. Het enige wat dan rest is om Lucinda heel lief aan te kijken en te vragen: ‘Please, Lucinda, don’t let us wait too long!’