Merope is terecht, maar het raadsel van Pa Salt blijft onopgelost

De zevende zus van Lucinda Riley, het langverwachte laatste deel in de Zeven zussen-serie, blijkt alsnog niet het sluitstuk te zijn. Om recht te doen aan het verhaal van Pa Salt, de adoptiefvader van de meisjes, krijgt hij in 2022 zijn eigen boek en hoeft er nog geen afscheid van deze verslavende serie genomen te worden. Maar liefst vier personen hebben zich gebogen over de vertaling van De zevende zus: Dieuwke van der Veen, Erica Disco, Irene Goes en Anne Jongeling.

De zevende zus vertelt het verhaal van ik-persoon Mary ‘Merry’ McDougal die na bedreigingen van een jeugdvriend jaren geleden in doodsangst Ierland heeft verruild voor Nieuw-Zeeland om nooit meer iets van zich te laten horen. Ruim dertig jaar later besluit ze, na de dood van haar man, een wereldreis te gaan maken met als einddoel haar geboorteland om daar voor eens en altijd af te rekenen met de angst die haar nog steeds in zijn greep houdt. Een reis die in een stroomversnelling komt als de zussen haar dochter als de missende zus op het spoor komen en de achtervolging inzetten via Nieuw-Zeeland, Canada, Engeland en Frankrijk naar Ierland. Het bewijsstuk om de identiteit van Merope vast te stellen is een bijzondere stervormige ring die Merry op 21-jarige leeftijd van haar peetoom Ambrose heeft gekregen en die zij op haar beurt aan haar dochter Mary-Kate heeft doorgegeven.

De roman bezit een veelvoud aan wisselende perspectieven binnen verschillende hoofd- en zijlijnen. Door deze wirwar van personages en verwikkelingen is de opbouw minder uitgebalanceerd dan in de eerdere delen in de serie, waarin de zoektocht van een enkele zus naar haar roots zorgde voor een afgebakend geheel. De minder ter zake doende zijpaden, waaronder de klopjacht van de zussen, zorgen ervoor dat vooral de gebeurtenissen die zich in het heden afspelen aan diepgang en geloofwaardigheid inboeten en de vaak onnodige geheimzinnigheid van Merry zorgt voor enige wrevel. Deze minpuntjes worden goedgemaakt door het interessante historische deel, waarin de turbulente Ierse geschiedenis, de vrijheidsstrijd en vooral de rol van Cumann na mBhan, de onderbelichte vrouwenvleugel binnen de IRA, centraal staat en waar het verhaal van de missende zus haar oorsprong vindt.

De beeldende schrijfstijl van Riley kenmerkt zich door toegankelijk taalgebruik zonder ingewikkelde zinsconstructies of moeilijke woorden. Zeker in de historische verhaallijnen schetst ze bijna moeiteloos de sfeer van het Ierse dorpsleven en brengt ze emotie en diepere lagen in het verhaal. De straatarme Ierse boerenbevolking versus de rijke Britse overheerser, het ondergrondse verzet, de angst voor vergelding, maar ook de vaderlandsliefde en de Ierse gastvrijheid: het komt allemaal tot leven en leest als een spannend verzetsverhaal met diepere lagen. De gelaagdheid zit vooral in de politieke keuzes die gemaakt worden en die leiden tot een burgeroorlog waarin familieleden lijnrecht tegenover elkaar komen te staan met alle desastreuze gevolgen van dien. Een emotionele lijn die wordt voortgezet als Riley in de huid van Merry kruipt wanneer zij terugdenkt aan haar jeugd. Een jeugd die later door de herinneringen van haar peetoom Ambrose in een volkomen ander daglicht komt te staan. Met deze boeiende belangrijkste verhaallijnen weet Riley je het verhaal in te trekken en je aandacht vast te houden tot het eind waarin de verhaallijnen bij elkaar komen en een gedeeltelijk afgerond geheel vormen. De iets minder uitgewerkte zijlijnen neem je hierbij voor lief.

Helaas blijf je op je grootste honger zitten wanneer Riley eindigt met een enorme cliffhanger. Het soort einde dat zijn werking ruimschoots heeft bewezen en ervoor zorgt dat een grote schare fans vol verwachting uitkijkt naar het finale achtste deel van de serie waarin eindelijk het verhaal van Pa Salt en zijn relatie met Kreeg Eszu wordt geopenbaard.