Pittig thema in onvervalste feelgood

In Een gouden gloed over Ruby Falls, het tweede deel in de ‘Zussen van Jewel Island’-serie, van de Britse auteur Holly Martin speelt Clover de hoofdrol. In het eerste deel kwamen zij en tweelingzus Skye, na de dood van hun vader, terug naar het eiland om samen met oudste zus Aria het familiehotel te runnen. Clover besluit met haar deel van de erfenis haar grootste wens te vervullen: een dansstudio openen, waar zowel de hotelgasten als de eilandbewoners lessen kunnen volgen. Nadat ze ernstig beschadigd uit haar relatie met ex Marcus is gekomen durft ze geen man meer te vertrouwen. Ondanks dat ze het prima met elkaar kunnen vinden, lijkt zelfs Angel Mazzeo, de assistent van mede-eigenaar Noah en partner van Aria, daar geen verandering in te kunnen brengen. Het laatste wat ze wil is haar hart verliezen aan deze knappe flierefluiter, die van de wereld rondreizen zijn levensdoel heeft gemaakt. Nikki Greveling verzorgde ook in dit deel de vertaling.

Omdat elke zus haar eigen verhaal heeft, kunnen de boeken als standalone worden gelezen, maar het is leuker om vanwege de chronologisch verlopende tijdlijn de volgorde aan te houden. Clovers verhaallijn gaat namelijk verder waar in Het familiehotel van Sapphire Bay de liefdesgeschiedenis van Aria en Noah eindigde. In dat eerste deel stipte Martin zijdelings al de klik tussen Angel en Clover aan, die in dit boek verder uitgediept wordt.

Het is jammer dat de humor in haar schrijfstijl, die in Het dorpje Happiness voor Bridget Jones-achtige situaties en een verfrissend verhaal zorgde, nu grotendeels ontbreekt. Mede hierdoor stijgt het boek niet boven de ‘doorsnee’ feelgood uit. Door gebruik te maken van de beproefde methode van wisselend perspectief in de derde persoon tussen Clover en Angel, wordt voor de lezer al veel eerder duidelijk dat ze gevoelens voor elkaar hebben, terwijl ze elkaar (nog) niet het achterste van hun tong durven te laten zien.

Martin beschrijft geloofwaardig de kwetsbaarheid van Clover. Als je erachter komt wat haar narcistische ex haar heeft aangedaan, snap je maar al te goed dat ze niet meer op haar eigen mensenkennis durft te vertrouwen. Hiermee maakt de auteur sexting met psychische problemen als gevolg, bespreekbaar. Voor een feelgood een behoorlijk pittig thema. Angel vraagt zich op zijn beurt lange tijd vooral af of hij wel in staat is een diepgaande relatie met iemand aan te gaan, sinds het ‘no strings attached’ hem op het lijf geschreven is. Dat Clover zich niet openstelt voor hem, speelt daar zeker in mee.

De schrijfster heeft het zich met betrekking tot het gedrag van haar hoofdpersonages ietwat gemakkelijk gemaakt. Zowel Clover als Angel vertonen behoorlijk wat overeenkomsten met Ruby en Jacob, de hoofdpersonen uit Het geschenk van Happiness. De beide vrouwen zijn door een traumatische gebeurtenis bang om open te staan voor een nieuwe liefde en beide mannen zijn beschermend, begrijpend, beschikken over een engelengeduld en hebben de wens om zoveel mogelijk uit het leven te halen. Toch voelt het niet als een herhaling van zetten, omdat de setting en verhaallijn anders zijn. Ondanks dat de personages een mooie ontwikkeling doormaken, blijft het verhaal als zodanig wat vlak. Het is vooral het aloude spel van aantrekken en afstoten en dat ze elkaar uiteindelijk de liefde verklaren in het romantische sluitstuk komt evenmin als een verrassing.Het leesplezier is er in ieder geval niet minder om, want een happy end is tenslotte de essentie van een feelgood.

Je voelt je al lezende een beetje stamgast van het Sapphire Bay Hotel waar naast alle mensen uit het eerste deel ook oude bekenden uit het ‘The Happiness’-tweeluik hun opwachting maken. Leuk dat Martin op deze manier de verschillende series met elkaar verbindt.