Boeiende oorlogsroman met verrassende twists
Met veertien gepubliceerde boeken heeft de Britse Rachel Hore (1960) haar strepen als gerenommeerd feelgoodauteur meer dan verdiend. Ook in Nederland vinden haar boeken gretig aftrek, getuige de inmiddels twaalf romans die in het Nederlands zijn vertaald. Het geheim van Flora, haar nieuwste boek in de vertaling van Els van Son, speelt zich voornamelijk af tussen mei 1940 en december 1941, met een paar kleine uitstapjes naar 1934/1935 en 1977.
'In een toegankelijke, beeldende en soepele schrijfstijl schetst Hore een levendig en geloofwaardig beeld van het leven in oorlogstijd.' – recensent Helma
De hoofdrol is weggelegd voor Maddie, wiens echtgenoot Philip vermoedelijk is omgekomen tijdens de landing van de Geallieerden in Duinkerken. Als haar huis tijdens een bombardement met de grond gelijk is gemaakt, ziet ze geen andere mogelijkheid dan samen met haar twee dochtertjes, de vijfjarige Sarah en driejarige Grace, haar toevlucht te zoeken in Knyghton, het prachtige landhuis waar Philip in zijn jeugd de zomers doorbracht. Hoewel ze in eerste instantie niet met open armen wordt ontvangen door Philips neef Kyle en zijn kwetsbare oudtante Gussie, voelt ze zich al snel thuis en draagt ze haar steentje bij in het huishouden. Via een oude foto stuit ze op een gebeurtenis waarbij jaren eerder Lyle, Philip en de mysterieuze jonge Flora betrokken waren en die waarschijnlijk de reden is waarom Philip weinig spraakzaam was over zijn verleden. Ze gaat vastberaden op onderzoek uit en ontrafelt stapje voor stapje het geheim van Flora, dat eindigt in een verrassende plottwist.
Door het relatief korte tijdsbestek waarin de gebeurtenissen zich afspelen, maken de personages een minimale ontwikkeling door. Een omissie die wordt opgelost door een kort stapje terug in de tijd te maken, naar 1934/1935 als Maddie en Philip elkaar ontmoeten. Daardoor wordt duidelijk dat het huwelijk, ouderschap en de oorlogsdreiging vooral Maddie volwassener, zelfstandiger en serieuzer hebben gemaakt.
Het perspectief van Maddie domineert het verhaal, waarbij de nadruk ligt op het ontrafelen van het geheim en haar emotionele gevoelens die schommelen tussen hoop, angst en berusting. Tegen alle verwachtingen in is ze er heilig van overtuigd dat Philip ongedeerd bij haar zal terugkeren. Dat deze hoop niet ongegrond is, ontdek je al snel als het perspectief verschuift naar Philip, die ternauwernood een gruwelijke massa-executie heeft overleefd. Het bijzondere is dat de auteur voor het verhaal van Philip bijna een jaar terug in de tijd reist, waardoor zijn tijdlijn niet synchroon loopt met die van Maddie, die begint op het moment dat hij al een jaar vermist is. Door zowel Philips hachelijke reis door Frankrijk onder de radar van de Duitse bezetter als het verhaal van Maddie in het relatief veilige Groot-Brittannië te vertellen, word je deelgenoot gemaakt van twee verschillende kanten van de verwoestende realiteit van een oorlog: de hoop en vrees van het thuisfront en de strijd om als Britse militair te overleven in bezet gebied.
In een toegankelijke, beeldende en soepele schrijfstijl schetst Hore een levendig en geloofwaardig beeld van het leven in oorlogstijd. Dit wordt versterkt door de mix van fictie en waargebeurde feiten, waar de wreedheden die Philip ondervindt, met als dieptepunt de massaslachting, een gruwelijk voorbeeld is. Wel moet gezegd worden dat het gemak waarmee Philip tijdens zijn vlucht meermalen de dans ontspringt, tegen het randje van geloofwaardigheid aan schuurt. De beschrijving van het relatief veilige leven op het Engelse platteland, hoewel daar gevaren met een volkomen ander soort spanning op de loer liggen, geeft precies de nodige luchtigheid om als tegenhanger van de pittige thematiek van de oorlog te fungeren en te zorgen voor een evenwichtige balans.
De vraag die de intrigerende proloog oproept, die zich afspeelt in 1977, wordt uiteindelijk beantwoord in het sluitstuk in een verrassende ontknoping met een link naar Philips verblijf in Frankrijk, waarmee de schrijfster vakkundig alle verhaallijnen tot een mooi, samenhangend en vooral feelgood einde brengt.
Met Het geheim van Flora heeft Hore een mooie historische roman geschreven, die mede door enkele verrassende plottwists boeiend blijft tot het eind. Daarmee maakt ze haar status als New York Times bestsellerauteur meer dan waar.
Reageer op deze recensie