Integer verhaal: realistisch, respectvol en zonder waardeoordeel

Journaliste en schrijfster Dolores Thijs is voor haar roman Het huis aan de Sont in de huid gekropen van Caroline Carlsen, de Deense huishoudster van Karen Blixen. Blixen is vooral bekend door de film Out of Africa, gebaseerd op haar autobiografie Den afrikanske Farm over haar leven in Kenia. Over haar verdere leven, nadat zij noodgedwongen terugkeerde naar het familielandgoed Rungstedlund in Denemarken, is nauwelijks iets bekend. Na de bijzondere ontmoetingen die Thijs vanaf 1986 had met haar huishoudster, vond zij dat ook dit deel van Blixens leven niet onverteld mocht blijven. Door de ogen van haar huishoudster schetst Thijs in Het huis aan de Sont een beeld van een eenzame, wispelturige, grillige vrouw en schrijfster die hunkert naar erkenning en bovenal liefde en affectie.

Zij beschrijft onder andere de bijzondere band die Blixen had met Nils, het zoontje van Caroline. Hoewel het standsverschil in de werkgever-werknemerrelatie tussen Blixen en Carlsen altijd bleef bestaan, gold dat in veel mindere mate voor Nils. Zij ontfermde zich over hem als een tweede moeder en hoewel dat voor Carlsen niet altijd gemakkelijk moet zijn geweest, accepteerde zij dit wel. Carlsen wist als geen ander dat zij, ondanks alle grillen en kuren van Blixen en het keiharde werken, geen beter leven voor haar zoon had kunnen krijgen. Vooral het eerste jaar van Carlsen in dienst bij Karen Blixen wordt zeer uitgebreid behandeld. Dat is waarschijnlijk ook de periode die het meeste indruk op haar gemaakt heeft omdat in deze periode alle, soms ronduit bizarre, gewoontes van Blixen voor zowel haar als Nils, en dus ook voor de lezer, nieuw waren. In de jaren daarna werd het waarschijnlijk een herhaling van zetten. Wat veel indruk maakt is de loyaliteit van Carlsen, die ruim 13 jaar voor Blixen heeft gezorgd en de liefdevolle zorg voor haar in de laatste periode van haar leven.

De informatie die Thijs uit eerste hand van Caroline Carlsen kreeg in de gesprekken die zij samen voerden, is verder aangevuld met researchmateriaal uit andere bronnen. Zo heeft zij bijvoorbeeld ook Nils ontmoet en Blixens secretaresse Clara Selborn (voorheen Svendsen). Thijs weet door haar prettige schrijfstijl het verhaal boeiend te vertellen. Daar speelt natuurlijk ook het feit in mee dat de vrouw Karen Blixen tot de verbeelding spreekt. Zij was een bij tijd en wijle depressieve en tegelijkertijd vrijgevochten vrouw die zich niets gelegen liet liggen aan conventies en haar eigen gang ging. Het ergerde haar bijvoorbeeld mateloos dat zij, ondanks dat ze meerdere malen genomineerd werd voor de Nobelprijs voor literatuur, in eigen land zo weinig gewaardeerd werd. Dit in tegenstelling tot de VS. Daar werd ze bejubeld en ontvangen door vele prominenten als John F. Kennedy en ontmoette ze onder andere Marilyn Monroe.

Om een compleet beeld van het leven van Karen Blixen te krijgen is het aan te raden om eerst Blixens autobiografie Out of Africa, dat onlangs opnieuw is uitgegeven, te lezen en vervolgens Het huis aan de Sont. Een ander alternatief is natuurlijk de film te bekijken, hoewel zowel Caroline Carlsen als haar zoon Nils dit een wanproduct vonden dat maar beter heel snel vergeten moest worden.

Helaas heeft de uitgever er voor gekozen om geen fotomateriaal in het boek op te nemen. Het zou leuk zijn geweest als er op zijn minst een foto van Caroline Carlsen en haar zoon Nils was opgenomen als eerbetoon aan de vrouw die er mede voor heeft gezorgd dat Thijs deze mooie roman heeft kunnen schrijven. Dat doet niets af aan het feit dat Het huis aan de Sont een mooi integer verhaal is geworden waarin Dolores Thijs een realistisch, respectvol beeld zonder waardeoordeel geeft van de bijzondere vrouw die Karen Blixen was.