Lezersrecensie
Logica versus intuïtie werpt vernieuwende kijk op politiewerk
De Britse Jo Callaghan heeft zich met haar thriller debuut In een oogwenk ook in een oogwenk op de kaart gezet. Het werd een Sunday Times bestseller, ze won er meerdere prijzen mee en de filmrechten zijn inmiddels verkocht. Het is het eerste deel in een serie met rechercheur Kat Frank en haar bijzondere partner Lock in de vertaling van Ernst de Boer en Ankie Klootwijk.
Als Kat Frank zich na de dood van haar man weer op haar werk meldt, krijgt ze de leiding over een cold case team. Behalve inspecteur Hassan en brigadier Browne wordt Lock aan het team toegevoegd. De samenstelling van het team is een pilot om te onderzoeken of het politiewerk efficiënter en vooral kostenbesparender kan zijn. Een onderzoek dat door professor Okonedo, die zo haar eigen redenen heeft, vanuit de universiteit wordt begeleid. Kat irriteert zich mateloos aan de logica van Lock en zijn onbegrip over haar door ervaring gevoede onderbuikgevoel en is vast van plan te bewijzen dat logica alleen het niet kan winnen van intuïtie en ervaring. Dat ze daarbij geen stap zonder hem kan zetten en hij haar continue lijkt te monitoren bij al haar besluiten in het onderzoek wekt alleen nog meer ergernis op.
Het verhaal gaat rustig van start als Callaghan een interessante mix van personages introduceert die voor een bijzondere dynamiek in het team zorgen. Ze hebben allemaal hun eigen grotere en kleinere problemen waar ze niet mee te koop lopen, maar die wel van invloed zijn op de keuzes die ze maken in het onderzoek. De enige die puur op basis van logica besluiten kan nemen is Lock. Pure logica versus instinct, ervaring en menselijke gevoelens is een belangrijk overkoepelend thema in het boek.
De opbouw van het boek zit evenwichtig in elkaar. Het politieonderzoek wordt chronologisch gevolgd en afgewisseld met de gedachten van een tegen zijn wil vastgehouden persoon. Dat hier een link met de cold cases is, ligt voor de hand, maar het precieze hoe en waarom blijft lange tijd in nevelen gehuld. Dat Kat er op een enig moment persoonlijk bij betrokken wordt, voert niet alleen de spanning in het verhaal gestaag op, maar zorgt ook voor vaart in het verhaal. In een race tegen de klok naar het eindplot, bewijst de logica van Lock zijn nut, maar is de ervaring en intuïtie van Kat daarbij onmisbaar. Terwijl je gaandeweg het verhaal gevoed wordt met achtergrondinformatie over de verschillende personages worden ze steeds levensechter en menselijker en zelfs de puur logische Lock krijgt menselijke trekjes.
Met In een oogwenk introduceert Jo Callaghan in een vloeiende en gemakkelijk leesbare schrijfstijl een nieuw en interessant politieduo in een even boeiend rechercheteam. Met de combinatie logica versus intuïtie werpt de auteur een andere, vernieuwende blik op politiewerk. Het eerste boek smaakt in ieder geval naar meer Kat en Lock en hopelijk laat de Nederlandse vertaling van de twee volgende boeken in de serie niet te lang op zich wachten.
Als Kat Frank zich na de dood van haar man weer op haar werk meldt, krijgt ze de leiding over een cold case team. Behalve inspecteur Hassan en brigadier Browne wordt Lock aan het team toegevoegd. De samenstelling van het team is een pilot om te onderzoeken of het politiewerk efficiënter en vooral kostenbesparender kan zijn. Een onderzoek dat door professor Okonedo, die zo haar eigen redenen heeft, vanuit de universiteit wordt begeleid. Kat irriteert zich mateloos aan de logica van Lock en zijn onbegrip over haar door ervaring gevoede onderbuikgevoel en is vast van plan te bewijzen dat logica alleen het niet kan winnen van intuïtie en ervaring. Dat ze daarbij geen stap zonder hem kan zetten en hij haar continue lijkt te monitoren bij al haar besluiten in het onderzoek wekt alleen nog meer ergernis op.
Het verhaal gaat rustig van start als Callaghan een interessante mix van personages introduceert die voor een bijzondere dynamiek in het team zorgen. Ze hebben allemaal hun eigen grotere en kleinere problemen waar ze niet mee te koop lopen, maar die wel van invloed zijn op de keuzes die ze maken in het onderzoek. De enige die puur op basis van logica besluiten kan nemen is Lock. Pure logica versus instinct, ervaring en menselijke gevoelens is een belangrijk overkoepelend thema in het boek.
De opbouw van het boek zit evenwichtig in elkaar. Het politieonderzoek wordt chronologisch gevolgd en afgewisseld met de gedachten van een tegen zijn wil vastgehouden persoon. Dat hier een link met de cold cases is, ligt voor de hand, maar het precieze hoe en waarom blijft lange tijd in nevelen gehuld. Dat Kat er op een enig moment persoonlijk bij betrokken wordt, voert niet alleen de spanning in het verhaal gestaag op, maar zorgt ook voor vaart in het verhaal. In een race tegen de klok naar het eindplot, bewijst de logica van Lock zijn nut, maar is de ervaring en intuïtie van Kat daarbij onmisbaar. Terwijl je gaandeweg het verhaal gevoed wordt met achtergrondinformatie over de verschillende personages worden ze steeds levensechter en menselijker en zelfs de puur logische Lock krijgt menselijke trekjes.
Met In een oogwenk introduceert Jo Callaghan in een vloeiende en gemakkelijk leesbare schrijfstijl een nieuw en interessant politieduo in een even boeiend rechercheteam. Met de combinatie logica versus intuïtie werpt de auteur een andere, vernieuwende blik op politiewerk. Het eerste boek smaakt in ieder geval naar meer Kat en Lock en hopelijk laat de Nederlandse vertaling van de twee volgende boeken in de serie niet te lang op zich wachten.
1
Reageer op deze recensie