Hilarisch zwangerschapsboek

In Krijg nou Tieten! beschrijft Claudia de Breij haar zwangerschapsperiode. En dat doet ze met verve zonder een blad voor de mond te nemen. Want een kind krijgen is niet alleen maar rozengeur en maneschijn. Ze vertelt zo hilarisch over de verschillende stadia van de zwangerschap, dat je regelmatig hardop moet lachen.

Ze steekt de draak met zogenaamde zwangerschapsdeskundigen en vertelt eerlijk en open, maar bovenal vol humor over alle ongemakken die als zwangere op je pad komen. Maar het is niet alleen maar lachen, gieren, brullen. Zo geeft ze Beatrijs Smulders een paar ongenadige vegen uit de pan. Ze veegt onder andere de vloer aan met de filosofie van Smulders dat vrouwen een jaar lang bij hun kind moeten zijn. Deze filosofie ontlokt De Breij een schriftelijke schreeuw: luid en duidelijk vormgegeven door een hele pagina vol met AAAAAAH!

Gevoelig is het hoofdstuk waarin ze vertelt over vrienden die ongewenst kinderloos zijn en zij zich bijna schuldig over haar eigen zwangerschapsgeluk voelt. Ronduit triest is het stukje over de ouders van Sophie, een prachtig meisje dat helaas levenloos ter wereld kwam. En misschien zit je daar op je roze, zwangere, wolk helemaal niet op te wachten, maar het is de harde realiteit. Een realiteit die je doet beseffen dat niets vanzelfsprekend is.

Daarna gaat De Breij er weer vol humor tegenaan. Geweldig is het stukje waarin ze vertelt dat ze aan het eind van haar zwangerschap in de pauze te veel water had gedronken en tijdens een wat al te schreeuwerige improvisatie in haar broek plaste:

“Niet dat kittige drupje urineverlies uit de 50+ advertenties, nee, ik plaste echt een plasje. In mijn broek. Dat was gelukkig een legging met een buikband (jawel, voor de steun, heel lekker tijdens het spelen) en een jurkje erover. Al doorspelend en pratend keek ik angstig onder me naar het podium. Nee. Gelukkig. Die legging absorbeerde als een dolle.”

Door haar beeldende manier van schrijven zie je het gewoon voor je. Net als bij het stukje over de buurman, die wist te vertellen dat vrouwen in Afrika geen last hebben van bekkeninstabiliteit en gewoon doorgaan. En dat terwijl De Breij bijna niet meer kon lopen door juist deze kwaal: 

“Als ik hem een knietje had kunnen geven kon hij voortaan op braderieën bijschnabbelen als Gerard Joling-imitator (en die hoge noot in ‘Shangri-la’ wél halen).”

En zo ontlokt ze je in bijna elk hoofdstuk wel een (brede) glimlach of een schaterlach.

Ze geeft tips over omgaan met clichés als ‘Leuk hè? En het wordt alleen maar leuker’ en ‘Het blijft toch een wonder hè?’. En voor als de baby er eenmaal is, is er het protocol voor kraamvisite met do’s en don’ts wat je 'nonchalant kan laten rondslingeren' om het bezoek te wijzen op wat een kraamvrouw wil horen. En zo behandelt ze alles waar je als zwangere tot en met de bevalling vroeg of laat mee te maken krijgt: van voedingsbeha’s tot gierende hormonen, seks tijdens de zwangerschap, borstvoeding en de allesoverheersende liefde die ze voelt als ze haar zoontje voor het eerst in haar armen sluit. Dat laatste is prachtig verwoord in het lieve ‘Jouw liedje’ wat ze speciaal voor haar zoontje schreef en dat als sluitstuk in het boek is opgenomen.

Krijg nou Tieten! is een boekje waar je vrolijk van wordt. Een aanrader voor iedere aanstaande ouder (moeder én vader) en voor iedereen die de humor van De Breij weet te waarderen.