Provençaalse sfeertekening wint het van irritante hoofdpersoon

De Britse Jo Thomas is sinds haar debuutroman in 2014 een gevierd feelgoodauteur in eigen land. Haar inmiddels vijftien romans en twee novellen vliegen daar als warme broodjes over de toonbank. Een toepasselijke metafoor, want Thomas houdt van koken en lekker eten en deze liefhebberij komt terug in al haar boeken. In Ontsnap naar de Provence, het eerste boek dat in het Nederlands is vertaald door Textcase, laat ze hoofdpersoon Del de meeste lekkere gerechten koken en bakken. Als extraatje staan achter in het boek een paar recepten om zelf mee aan de slag te gaan.

Omdat Thomas alle landen en streken die ze beschrijft zelf bezoekt, valt er op de sfeertekening niets af te dingen. Met haar toegankelijke, beeldende schrijfstijl en kleurrijke beschrijving van het landschap, de lavendelvelden en de pittoreske dorpjes brengt ze de Provence tot leven. Daarbij is ze ongemeen kritisch over haar landgenoten, die als Britse enclave het dorp overnemen en bij elkaar klitten zonder te integreren in de dorpsgemeenschap.

Een pad dat ook Del en haar man Ollie volgen als ze neerstrijken in een pittoresk dorpje in de Provence om een nieuwe start te maken en te proberen hun huwelijk, na het vreemdgaan van Ollie, te redden. Een tot mislukken gedoemd plan, want na amper zes weken zijn de verhuisdozen alweer ingepakt om weer terug naar Engeland te gaan. Maar zonder Del, want zij besluit om alleen verder te gaan en van haar leven in de Provence een succes te maken. Haar eerste stap is om zo goedkoop mogelijk meubilair te kopen om haar lege huis leefbaar te maken en waar kan dat beter dan in de 'brocante' van de aantrekkelijke Fabian? Als haar oog valt op een oud receptenboek besluit ze dat ook mee te nemen. Een nieuwe passie is geboren: ze bakt de ene lekkernij na de ander met lavendel als smaakmaker, die ze verkoopt op de lokale markt om in haar onderhoud te voorzien.

Hoewel Thomas het Franse dorpsleven en de saamhorigheid prima weet te treffen, is het verhaal inhoudelijk jammer genoeg minder geloofwaardig. Met name de razendsnelle integratie van Del in het dorpsleven en de intense vriendschappen die ze binnen enkele dagen met de dorpsbewoners sluit doen je wenkbrauwen fronsen. De geloofwaardigheid brokkelt nog verder af als ze zich kort daarna ontpopt als middelpunt van het dorpsleven die iedereen bij elkaar brengt.

Als personage wekt Del door haar eeuwige getwijfel en onzekerheid over van alles en nog wat eerder irritatie dan sympathie bij de lezer op. Gelukkig maken de belangrijkste nevenpersonages zoals tienermoeder Stephanie, brocante-eigenaar Fabian, restaurantuitbater Henri, makelaar Carine en de dakloze Alain dit meer dan goed, hoewel hun gedrag ook niet altijd even consequent en logisch is. In tegenstelling tot Del, die blijft hangen in haar twijfelgedrag, maken ze stuk voor stuk een belangrijke ontwikkeling door.

Hoewel Thomas in de opbouw keurig binnen de lijntjes van een feelgoodroman blijft, is het geen standaard luchtig verhaal geworden door de problematiek die ze aankaart. Praktisch elk personage heeft een rugzakje gekregen waaronder kinderloosheid, tienerzwangerschap, ontrouw, eenzaamheid en dakloosheid om er enkele te noemen. Allemaal onderwerpen die weliswaar voor de nodige diepgang zorgen, maar die jammer genoeg slechts oppervlakkig zijn uitgewerkt omdat daar door de overdosis aan thema’s simpelweg geen ruimte voor is.

Zoals het een echte feelgood betaamt, komt alles in de eindfase op zijn pootjes terecht en neemt zelfs Del eindelijk een langverwacht krachtdadig besluit om haar verdere leven vorm te geven. Ondanks dat het verhaal niet uitblinkt in geloofwaardigheid wint de fijne sfeertekening van de Provence het van de irritatie over de hoofdpersoon waardoor Ontsnap naar de Provence alsnog een aardige kennismaking met de schrijfstijl van Thomas is. Of ze met haar boeken de top van de Nederlandse feelgoodmarkt weet te bereiken zal de toekomst leren, maar vooralsnog is ze daar met dit boek niet in geslaagd.