Nog lang geen genoeg van de magische wereld van Vianne

In Rode Schoenen, het vervolg op Chocolat, van Joanne Harris heeft Vianne Rocher haar naam veranderd in Yanne Charbonneau. Ze heeft de magie afgezworen en er ook bij Anouk, die omgedoopt is naar Annie, op aangedrongen geen magie te gebruiken. Hiermee hoopt ze de steeds terugkerende wind die haar opjaagt en dwingt verder te trekken te ontlopen. Het verhaal begint een kleine vijf jaar later dan waar Chocolat eindigde en beslaat circa twee maanden van Viannne’s leven. Ze heeft inmiddels een tweede dochter, Rosette, die bijna vier jaar is. Een bijzonder meisje dat niet kan praten maar communiceert via handgebaren en dierengeluiden en door Vianne zoveel mogelijk thuis wordt gehouden.

Haar kleurloze, onopvallende bestaan lukt aardig, totdat de flamboyante avonturierster Zozie D’Alba de chocolaterie binnenstapt. Zij is alles wat Vianne ooit was en zij schrikt er geen moment voor terug om met magie de klanten voor zich te winnen.

Zozie is eigenlijk een kopie van de persoon die Vianne in Chocolat was, die met haar warme persoonlijkheid en onweerstaanbare chocoladecreaties iedereen voor zich inneemt. Tussen de bedrijven door zorgt ze ervoor dat Viannne kennismaakt met een belangrijke vrouw uit haar vroege kindertijd. Al snel wordt duidelijk dat Zozie een dubbele agenda heeft. Ze probeert beetje bij beetje Vianne’s leven over te nemen door onder andere Anouk steeds verder van haar moeder te vervreemden. Tegelijkertijd wordt Vianne steeds meer een schaduw van zichzelf en je begrijpt niet dat zij Zozie en haar magie niet doorziet. Je hoopt dat ze in staat zal zijn het tij te keren en Zozie een halt toe te roepen.

Het verhaal wordt door zowel Vianne, Zozie als Anouk verteld vanuit de eerste persoon. Deze perspectiefwisselingen houden het verhaal boeiend en zorgen voor het complete plaatje, waarvan de drie ik-personen uiteraard alleen hun eigen deel kennen. De beeldende en fantasievolle schrijfstijl is wederom een feestje om te lezen en te vertoeven in de magische wereld van Vianne. Gelukkig heb ik zowel het derde als het vierde deel al in mijn kast staan, dus ik kan in een moeite door en verder in de volgende delen. Wel eerst even de snoeppot vullen, want net als bij Chocolat liep ook hier weer tijdens het lezen het water in mijn mond.