Zegen of vloek

In het Londen van 1814 moet de jonge Charlotte Etheridge op zoek naar een geschikte echtgenoot. Het is de tijd van rangen, standen en etiquette. Door een stom ongelukje moet ze ineens trouwen met Nathaniel Winthrop. Voordat ze het weet zit Lottie op een schip dat haar over de oceaan naar een onbekend leven op het eiland St. Kitts brengt.

Op het schip krijgt ze te maken met zeeziekte en piraten, maar ze slaat zich er moedig doorheen. Ook als ze aankomen op het tropische St. Christopher’s Island in de Cariben past ze zich snel aan. Het was leuk om te lezen hoe het opstandige kind Lottie zich onder het juk van haar bemoeizuchtige moeder ontworstelt om te ontdekken wie ze zelf is: een gelovige, zelfstandige vrouw des huizes. Met haar eigenzinnige karakter en haar onschuldige hart weet ze iedereen voor zich in te nemen, zelfs mij.

Ook de ontwikkelingen in haar huwelijk zijn niet makkelijk, omdat Nathan gelooft dat er een vloek op hem rust. De kracht van negatieve gedachten kan sterk zijn, maar Lottie blijft volhardend geloven dat God overwint. Romantiek is er in ruime mate, maar het is een beetje teveel gezwijmel naar mijn zin. In het begin gebeurt er niet zo heel veel. Het verhaal blijft een beetje hangen en er wordt veel herhaald. Er zit een verschil tussen het opbouwen van spanning en langdradig om de hete brij heen draaien. Op het eind komt daar ineens verandering in en wordt het nog spannend. Dat maakt veel goed, want uiteindelijk sla ik het boek met een positief gevoel dicht.