Lezersrecensie
Goed tijdsbeeld
Bij het lezen van de titel voelde ik al de verontwaardiging opborrelen: De prijs van een kind. Wie verkoopt er nou zijn kinderen? Maar als je er dieper over nadenkt, besef je de zwaarte van een keus die een moeder moet maken. Kan ik mijn kind geven wat hij nodig heeft of krijgt hij een beter leven bij iemand anders? Is een kind altijd beter af bij zijn moeder? Armoede en honger kunnen mensen wanhopig maken.
Het verhaal speelt zich af tijdens de crisis in de jaren dertig en dat wordt met veel details goed neergezet. Het was alsof ik naar een film zat te kijken over een nieuwsredactie vol sigarettenrook en het geluid van typemachines, journalisten onder druk om een goed artikel in te leveren en de deadlines te halen. Journalist Ellis Reed is in ieder geval blij dat hij een baan bij de krant heeft. Op een dag maakt hij onbedoeld een foto die grote gevolgen gaat hebben.
Op de redactie werkt ook alleenstaande moeder Lilly. Zij is onder de indruk van de foto van een moeder en twee kinderen met een bordje ‘te koop’ erbij en brengt deze onder de aandacht van haar baas. Dan blijkt de foto die Ellis heeft gemaakt verpest te zijn. Hij heeft geen tweede foto van het moment en besluit een nieuwe foto in scène te zetten. “Het begon met een foto.”
Zowel Ellis als Lilly worden als realistische personen neergezet. Ze hebben hun eigen motivatie om dingen te doen of na te laten. Ze groeien steeds dichter naar elkaar toe, maar hebben ook hun redenen om afstand te houden. Ze proberen goede keuzes te maken in een harde wereld. Daarnaast kon ik goed meeleven met de familie die de kinderen had gekocht. Verder kan ik daar niet teveel over zeggen zonder iets te verklappen.
Voor mij las het vooral als een verhaal dat verteld wordt. Het raakte me niet tot in het diepst van mijn hart. Historische details als de auto die aangeslingerd moet worden en het soms wel, soms niet doet, vond ik leuke toevoegingen en die maakten het verhaal voor mij levend. De spanning wordt langzaam opgebouwd, maar dendert daarna als een trein van een heuvel. De keuzes op het eind zijn misschien niet helemaal ethisch, maar het is wel het einde waar je op hoopt. Al met al een levendig verhaal over keuzes en persoonlijke waarden in een moeilijke tijd.
Het verhaal speelt zich af tijdens de crisis in de jaren dertig en dat wordt met veel details goed neergezet. Het was alsof ik naar een film zat te kijken over een nieuwsredactie vol sigarettenrook en het geluid van typemachines, journalisten onder druk om een goed artikel in te leveren en de deadlines te halen. Journalist Ellis Reed is in ieder geval blij dat hij een baan bij de krant heeft. Op een dag maakt hij onbedoeld een foto die grote gevolgen gaat hebben.
Op de redactie werkt ook alleenstaande moeder Lilly. Zij is onder de indruk van de foto van een moeder en twee kinderen met een bordje ‘te koop’ erbij en brengt deze onder de aandacht van haar baas. Dan blijkt de foto die Ellis heeft gemaakt verpest te zijn. Hij heeft geen tweede foto van het moment en besluit een nieuwe foto in scène te zetten. “Het begon met een foto.”
Zowel Ellis als Lilly worden als realistische personen neergezet. Ze hebben hun eigen motivatie om dingen te doen of na te laten. Ze groeien steeds dichter naar elkaar toe, maar hebben ook hun redenen om afstand te houden. Ze proberen goede keuzes te maken in een harde wereld. Daarnaast kon ik goed meeleven met de familie die de kinderen had gekocht. Verder kan ik daar niet teveel over zeggen zonder iets te verklappen.
Voor mij las het vooral als een verhaal dat verteld wordt. Het raakte me niet tot in het diepst van mijn hart. Historische details als de auto die aangeslingerd moet worden en het soms wel, soms niet doet, vond ik leuke toevoegingen en die maakten het verhaal voor mij levend. De spanning wordt langzaam opgebouwd, maar dendert daarna als een trein van een heuvel. De keuzes op het eind zijn misschien niet helemaal ethisch, maar het is wel het einde waar je op hoopt. Al met al een levendig verhaal over keuzes en persoonlijke waarden in een moeilijke tijd.
1
Reageer op deze recensie