Het leven met alle rafelranden

Zijn teksten kan ik letterlijk meezingen, want als tiener was ik groot fan van Hans de Booij. Toen hij dit jaar in ons dorp kwam voor zijn theatervoorstelling wilde ik daar dan ook graag bij zijn. Ook leuk was dat zijn uitgever mij het boek ‘Het wordt niets zonder jou’ gaf in ruil voor een eerlijke recensie, dus hierbij..

Het biografisch portret is geschreven door Sander van Leeuwen en dat doet hij heel leuk. Het is eigenlijk één groot, soepel lezend interview. Soms is er gekozen voor een vraag met kort antwoord. Meestal is er een korte inleiding met een lange monoloog over het verleden. Tussendoor schetst de schrijver de situatie in het heden en ook worden de openhartige tweegesprekken niet weggelaten, waarbij ze een biertje drinken of een kopje thee (met of zonder honing), en zelfs dat voegt iets toe aan het verhaal.

De schrijver heeft een behoedzame benadering. Hij wacht geduldig het juiste moment af om door te prikken en bij de emotie achter de oppervlakte te komen om het verhaal te verdiepen. Het boek gaat dus niet alleen om het levensverhaal van Hans de Booij, maar ook over het contact tussen schrijver en zanger, waardoor je een nog eerlijker en rauwer beeld krijgt van Hans de Booij.

Eerst vroeg ik me af of één grote hit een biografie rechtvaardigt, maar er staan genoeg anekdotes in om het boeiend te vinden. Hans blijkt geen makkelijke man. Meerdere huwelijken liepen stuk en hij had geen contact meer met zijn kinderen en ouders. Hij geeft zijn (niet officieel gediagnosticeerde) autisme de schuld van zijn sociale onhandigheid, maar moeite om daarmee te leren omgaan heeft Hans volgens mij nooit gedaan.

Ik zie vooral een zoekende man. Steeds weer heeft hij hoop, maar lijkt het toch niet te lukken. Gelukkig weten we nu dat er een boek ligt, dat misschien wel de redding was die Hans nodig had en dat er een theatertour gehouden is. Een intieme tour waarbij Hans oude en nieuwe nummers zong en Sander voorlas uit het boek.