Leest lekker

Het lijkt wel of Courtney Walsh steeds beter wordt. In het begin was ik niet erg fan, maar dit boek heeft alles goedgemaakt. In het tweede deel over het eiland Nantucket gaat het over Louisa en Cody. Ze groeien samen op en zijn toevallig op dezelfde dag jarig. Ze spreken af om als ze dertig worden elkaar bij de vuurtoren te ontmoeten, maar een noodlottig ongeval drijft hun gezinnen uit elkaar. De gebeurtenis zorgt er ook voor dat ze allebei met schuldgevoelens worstelen. Louisa is op het eiland blijven wonen, maar Cody is vertrokken, totdat hij gestationeerd wordt op het eiland en niet om Louisa heen kan.

Het boek begint gelijk goed met wat actie waardoor de twee elkaar weer ontmoeten. Levendige dialogen laten zien hoe ingewikkeld de verhouding tussen hen is.
Er gebeurt telkens iets wat de spanningsboog goed gespannen houdt, een inzamelingsactie, zeilwedstrijd en een afscheidsfeestje zorgen ervoor dat het een boeiend verhaal blijft. Maar eigenlijk draait het vooral om de ontwikkeling van de relatie tussen de hoofdpersonen en het verwerken van het ongeluk. Het vergeven van een ander is pas de eerste stap. Vergeven van jezelf is moeilijker. En kan er dan verzoening zijn? Ik miste wel een beetje de rol van het geloof hierbij. De spanning naar het eind wordt goed opgebouwd en zorgde ervoor dat ik het boek met een tevreden gevoel dichtdeed.