Indringend levensverhaal

Oef dit verhaal komt binnen, ik had op enig moment zelfs kippenvel. Een verhaal met godsdienst als thema, dat kan meerdere kanten op en die verschillende kanten laat Lex Paleaux ook zien.

De zestienjarige Quintin komt in Canada terecht bij een strenggelovig gezin. Daarnaast moet hij werken bij een wrede boer. Hij leert harde lessen, maar weet zich staande te houden. Deze mensen denken dat geloven bestaat uit regels en plichten. Ze gebruiken godsdienst om te onderdrukken. Quintin ziet wel dat het geloof van zijn opa veel positiever is. “Zijn amen voelde als een omhelzing.” Gelukkig is daar ook het domineesgezin dat heel anders met het geloof en met lijden omgaat. Zij zijn een toevluchtsoord voor Quintin.

Wat een ellende maakt die jongen mee. Dat raakt, zeker als je bedenkt dat het verhaal grotendeels autobiografisch is. Maar dat op zichzelf maakt het nog geen goed verhaal. Het komt tot leven door de beeldende beschrijvingen en de mooie woordkeus (behalve de vloeken). Het sleurt je mee de diepte in en raast door tot het weer vloeiender wordt om uiteindelijk afgerond maar toch open te eindigen.