Indrukwekkend en hartverscheurend

Soms is er onrecht waarvoor we liever onze ogen sluiten, maar Christy Lefteri brengt het in het volle licht en confronteert ons ermee, zodat we niet meer kunnen zeggen dat we er niet vanaf wisten.

Op Cyprus, waar dit verhaal zich afspeelt, heeft bijna iedereen een buitenlandse huishoudster. Via een bemiddelingsbureau is Nisha uit Sri Lanka bij de alleenstaande moeder Petra gekomen. De hulpen werken onmenselijke uren en zijn eigenlijk onzichtbaar. Ik heb het boek gelezen met plaatsvervangende schaamte om hoe deze hulpen behandeld worden.
Op een dag verdwijnt Nisha. Pas als Petra op onderzoek uitgaat, leert ze de persoon achter haar hulp kennen. “Wie was die vrouw, die ik tot nog toe slechts als een schaduw van mezelf had beschouwd?” Ook dat Nisha een betere relatie heeft met de dochter van Petra en slechts een relatie op afstand heeft met haar eigen dochter, raakte me diep.

Het verhaal wordt afwisselend verteld door Petra en door de vriend van Nisha, buurman Yiannis. Hij vangt zangvogels die hij verkoopt als delicatesse om in zijn onderhoud te voorzien. Hij doet zijn werk met tegenzin, maar hij kan niet zomaar stoppen, want dan volgen er represailles van bovenaf.
Net als de zangvogels en Yiannis zitten ook de vrouwen gevangen. Door schulden van bemiddelingsbureau en de verantwoordelijkheid voor het onderhoud van hun achtergebleven familie, kunnen ze niet zomaar stoppen. Ze zijn kwetsbaar en worden daardoor uitgebuit. Het verhaal is tragisch, maar ik heb het in één ruk uitgelezen. Ik werd het verhaal ingezogen en wilde weten wat er met Nisha gebeurd was. Door het verhaal heen leren we haar steeds beter kennen. Als lezer merk je dat de schrijfster zeer betrokken is bij het verhaal en dat ook goed overbrengt. Ik voelde de verontwaardiging tijdens het lezen. Met haar inlevingsvermogen en fantasie schetst ze een goed beeld van de omgeving en de situatie. De schrijfstijl van Lefteri spreekt me enorm aan. Ze schrijft prachtige zinnen die ik wilde onderstrepen en onthouden. “Ze maakte mijn hart vol sterren, nu is het alleen maar donker vanbinnen.”
Het verhaal is ook een oproep om je ogen te openen voor onrecht, niet alleen op Cyprus, maar ook in je eigen omgeving, en situaties en mensen niet als vanzelfsprekend te beschouwen.