Lezersrecensie
huiveringwekkende leeservaring
Opnieuw werd ik door de Club van echte lezers en Uitgeverij Atlas Contact uitgekozen om een boek te bespreken en wel De Fabriek van Hiroko Oyamada.
De Fabriek is een organisatie die niet alleen ontelbare mensen werk verschaft, vaste werknemers en en contractwerkers, maar ook een complete samenleving met werkgelegenheid in velerlei gebouwen, wegen, talloze restaurants, woningen in de vorm van luxe appartementen en eengezinswoningen, winkels en tankstations. Noord en Zuid worden verbonden door de Brug.
Drie werknemers, een met een vast contract en twee contractwerkers (uitzendkrachten) vertellen beurtelings vanaf hun sollicitatiegesprek over hun plaats in De Fabriek.
Het is geen chronologisch verhaal met sluitende dialogen. Binnen een ontmoeting of gesprek kunnen verschillende gebeurtenissen door het hoofd van de hoofdpersoon flitsen en uitvoerig besproken worden. Daarna gaat het verhaal gewoon verder.
Zou je in plaats van De Fabriek ook Overheid of Samenleving/gemeenschap kunnen invullen? Een surrealistische, vervreemdende schets van deze Fabriekssamenleving waarin de drie protagonisten werk doen dat zinloos, doelloos en monotoon is.
En dan die beesten. Zwarte vogels die lijken op aalscholvers, maar dat niet zijn. Deze vogels zijn volledig zwart en lijken zich niet voort te planten of te sterven. Vogels die nooit naar het water kijken, maar naar De Fabriek. De grijze nutria's, die lijken op gewone nutria's, maar extreem groot zijn. Beide soorten vermenigvuldigen zich buitenproportioneel in de omgeving van De Fabriek en komen verder nergens ter wereld voor. Tot slot leeft er een wasmachinehagedis, die voorkomt in de twee stomerijen van De Fabriek.
De Fabriek is geen “lekker” leesbaar boek, maar een boeiende en huiveringwekkende leeservaring. Het schetst een gesloten, oncontroleerbare samenleving, waarvan je nooit deel zou moeten uitmaken.
Hennie Leistra
De Fabriek is een organisatie die niet alleen ontelbare mensen werk verschaft, vaste werknemers en en contractwerkers, maar ook een complete samenleving met werkgelegenheid in velerlei gebouwen, wegen, talloze restaurants, woningen in de vorm van luxe appartementen en eengezinswoningen, winkels en tankstations. Noord en Zuid worden verbonden door de Brug.
Drie werknemers, een met een vast contract en twee contractwerkers (uitzendkrachten) vertellen beurtelings vanaf hun sollicitatiegesprek over hun plaats in De Fabriek.
Het is geen chronologisch verhaal met sluitende dialogen. Binnen een ontmoeting of gesprek kunnen verschillende gebeurtenissen door het hoofd van de hoofdpersoon flitsen en uitvoerig besproken worden. Daarna gaat het verhaal gewoon verder.
Zou je in plaats van De Fabriek ook Overheid of Samenleving/gemeenschap kunnen invullen? Een surrealistische, vervreemdende schets van deze Fabriekssamenleving waarin de drie protagonisten werk doen dat zinloos, doelloos en monotoon is.
En dan die beesten. Zwarte vogels die lijken op aalscholvers, maar dat niet zijn. Deze vogels zijn volledig zwart en lijken zich niet voort te planten of te sterven. Vogels die nooit naar het water kijken, maar naar De Fabriek. De grijze nutria's, die lijken op gewone nutria's, maar extreem groot zijn. Beide soorten vermenigvuldigen zich buitenproportioneel in de omgeving van De Fabriek en komen verder nergens ter wereld voor. Tot slot leeft er een wasmachinehagedis, die voorkomt in de twee stomerijen van De Fabriek.
De Fabriek is geen “lekker” leesbaar boek, maar een boeiende en huiveringwekkende leeservaring. Het schetst een gesloten, oncontroleerbare samenleving, waarvan je nooit deel zou moeten uitmaken.
Hennie Leistra
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Hendrikje
Gesponsord
Een moeder zal alles op alles zetten om haar zoon vrij te pleiten, maar is hij wel zo onschuldig als ze denkt? Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
