Klimaatactivist avant la lettre

Niet te geloven, maar de gebeurtenissen in dit boek spelen zich af in 1934. Hitler komt op in Duitsland, de VS proberen de beurskrach te boven te komen. Maar, Christiane Ritter (de schrijfster van Een vrouw in de poolnacht) vergezelt haar man in de barre omstandigheden van Spitsbergen. Ver weg van de Europese strijd en beslommeringen dompelt ze zich onder in het pakijs, zeehondenvlees, ingesneeuwde hutjes en niet te voor te stellen barre omstandigheden van de Arctische winter.

Het boek is meer dan een dagboek. Christiane heeft haar filosofische bespiegelingen doorspekt met beschrijvingen van de fabelachtige natuur, de diepe duisternis en de schoonheid van het terugkerende licht en de dieren.
Als een klimaatactivist avant la lettre denkt ze na over het klimaat. Er is dan nog wel geen sprake van smeltende gletsjers maar toch voel je als 21ste eeuwse burger het naderende onheil. Zeker bij de prachtige beschrijving van de alles bepalende natuur.

Het boek zou de bijbel kunnen zijn voor de Extinction Rebel adept, maar is meer dan leesbaar ondanks de leeftijd van dit verhaal.
Een kleine rekensom van haar leeftijd: op haar 37ste was ze daar en uiteindelijk stierf ze in de leeftijd van 103 (1897-2000). Drie eeuwen heeft ze geleefd. Wat moet ze zich zorgen hebben gemaakt over het Rapport van Rome, de opwarming van de aarde, de luchtvervuiling en stikstof… Zet dat eens af tegen het schone Spitsbergen van 1934. Kortom, haar verhaal is urgent en tijdloos.

Van harte aanbevolen! Vier sterren.